Naar de gyné

Vandaag mochten we (eindelijk) naar onze gyneacoloog in het ASZ in Aalst. We waren er al eens geweest, op 1 maart om precies te zijn, en dat gaan we niet gauw vergeten want we hielden er een eisprong-foto aan over.
Nu werden we er terug verwacht en mochten we haar het goeie nieuws vertellen. Ze liet er opnieuw geen gras over groeien en verwees me door naar mijn favoriete stoel voor een echo. Nog geen doorzichtige brij smeersel op m’n buik, maar nog een vaginale echo, en Jurgen mocht erbij komen.. 🙂
Algauw was er een donker plekje te zien, en de inhoud ervan.. heel duidelijk was het nog niet maar in een flits konden we toch al de handjes zien zweven. Even opmeten en tot een dikke 2 cm komen, en dan nog even naar het hartje luisteren… Dat was even schrikken, hoewel we dit al op tv hadden gezien doet het toch iets als je het zelf te horen krijgt.. een heel snelle hartslag (gemiddeld 170) was de bevestiging van het leventje in m’n buik.
We bleven er heel cool onder, maar innerlijk waren we allebei heel blij!
Alles zag er goed uit, alleen heeft ook zij de datum gelegd op 18 november, net zoals dokter Karen. Maar ons maakt dat niet uit, we zijn al blij dat alles volgens planning loopt.

We hebben meteen een mapje meegekregen van Kind en Gezin/ASZ om alle info in te bewaren, en met info over prenatale oefeningen, borstvoeding, bevallen en zelfs de eerste maanden van baby.
De toekomstige papa heeft dit alles van dokter Kathleen gekregen en hij was meteen leesgierig, net zoals met de boekjes van “Ouders van nu” die we thuiskrijgen. 😀
Ik moest wel nog even langs het labo voor een bloedproef (voor toxo en andere medische dingen) en dan mochten we naar huis. Ik heb maar meteen een nieuwe  afspraak gemaakt, want we worden over een kleine maand opnieuw verwacht.
Om het even over mijn maagontsteking te hebben: dat blijkt wel vaker voor te komen en dat gaat ook wel weer voorbij.. maar dokter Kathleen heeft me toch Postafene voorgeschreven, dan kan alles toch weer een beetje kalmeren en kan ik proberen weer wat normaler gaan te eten.
Bovendien heeft ze me een staaltje meegegeven van pilletjes die een mix zijn van foliumzuur en vitamientjes, die ik ‘s middags mag nemen in plaats van alleen het foliumzuur ‘s avonds (dat toch zwaar op de maag ligt).
We moesten ook even nadenken over de Trippletest, een soort kansberekening op het Downsyndroom.. die zou ze dan de volgende keer doen als we dat willen, maar daar gaan we eerst nog wat over lezen.  😉

Posted by: Mama Beer | 04-19-2007 | 02:04 PM
Posted in: mama beer