Deze voormiddag peinsde ik al eens: goh ik heb nog niks gehoord van m’n suikertest.
Krijg ik net toch een telefoontje van de gyné zeker…
De test was “verstoord” of ook “er is een kans dat ik zwangerschapsdiabetes heb”. Om zeker te zijn moet ik terug naar het labo voor een tweede test. Opnieuw suikersiroop drinken en wachten, alleen moet ik nu 2 volle uren wachten..
Gelukkig ben ik geduldig en kan ik stilzitten (wat van kleine beer deze week niet kan gezegd worden), maar ik hoop dat mijn blaas het zolang volhoudt. 🙂
Dinsdag weet ik dus wat doen, en route naar het ziekenhuis alwaar ik intussen al behoorlijk m’n weg weet..
Laten we hopen dat het vals alarm is en we deze laatste maanden nog zonder al te veel zorgen en problemen uit kunnen zitten. De gyné heeft me wel meteen gerustgesteld: het kan helemaal niks zijn, en als het toch zo is gaan we dat goed opvolgen en kan dat geen kwaad voor mama of kleine beer… even afwachten dus. 🙁
Gisteren een dagje verlof ingelast en dat heeft goed gedaan..
Eerst eens de winkeltjes afgelopen zoals ik dat altijd doe: op voorhand eens nagaan wat ik nodig heb en in welke winkel ik daarvoor terecht kan. Eclairtje en stukje taart bij Malpertuus (wegens Lowie met vakantie), naar de Club op zoek naar een kraamboek voor Kleine Beer en vooral in de C&A gaan kijken of er nog wat bollebuikengerief hangt voor de komende frisse dagen.. 🙂
Ik was niet de enige die in de enkele rekjes naarstig zat te zoeken, en als er dan ook nog eens ultraslanke vérre van zwangere jongedames mee komen zoeken.. Sommige mensen zien kleren hangen en vliegen erop, zonder te zien dat er een groot plakkaat boven de rekken staat/hangt met “9 maanden” op.. De op patatenzakken geïnspireerde kleedjes waren nochtans een duidelijke indicatie. 😉
Uiteindelijk heb ik het me niet te moeilijk gemaakt, 2 semi-longsleeve tshirtjes zullen me door de eerste frisse ochtenden moeten leiden. Jurgen vond het toffe spulletjes en vanmorgen ook een compliment gekregen van een collega dus het zit wel goed.. Natuurlijk kon ik het niet laten iets voor onze Kleine Beer mee te nemen. 😀
Namiddag ben ik langs het ASZ geweest voor de suikertest oftewel zwangerschapsdiabetes. In het labo kreeg ik een plastieken beker met suikersiroop en dit moest helemaal tot de laatste drup en in één teug leeggedronken worden (yuk!). Dan was het een uurtje wachten (aan de ingang in een zeteltje met de Humo in m’n handen naar de drukte kijken) en terug naar het labo voor bloedstaaltjes. Zo’n 4 of 5 buisjes later mocht ik weer naar buiten…
Ook nog even langs het secretariaat van de gyné gepasseerd om een afspraak te verleggen, volgende keer is maar 3 weken (en geen 4 meer zoals eerst geboekt) wachten tot het volgende onderzoek en dan kort het wel heel snel..
Thuis nog wat geborduurd en na een belletje van Jurgen aan het avondeten begonnen.. en de dag was weer voorbij.
Doordat je alsmaar dikker wordt, zullen je evenwichtsgevoel en je beweeglijkheid veranderen. Wees zeker in de winter extra voorzichtig op de weg, op parkeerterreinen, op de stoep, enz. Deze plaatsen kunnen erg nat en glad zijn. Wees ook voorzichtig als je de trap afdaalt. Neem altijd de leuning vast en ga rustig naar beneden. Val je toch, neem dan contact op met je gynaecoloog, arts of vroedvrouw. Zij zullen je onderzoeken.
Meestal is er niks ernstigs aan de hand, omdat je baarmoeder goed beschermd ligt in je buik en tussen je bekken. Bovendien wordt je baby beschermd door je buikwand, je baarmoeder en je vruchtwater.
Waaraan merk je dat een ongeval wel ernstig is?
Bloedverlies.
Stroom van vocht uit je vagina. Waarschijnlijk zijn je vliezen gebroken.
Hevige buikpijn.
Loslating van de placenta. Dit is een van de ergste gevolgen!
Je buik zit nu vol leven: je voelt je baby, maar soms voel je ook je buik hard worden. Dit zijn “oefenweeën”. Je baarmoeder bereidt zich immers al voor op de bevalling en trekt samen. Dit kan spontaan gebeuren, maar het kan ook opgewekt worden door plots te bukken of te tillen, bij stress of wanneer je baby hevig beweegt. Een harde buik is meestal pijnloos en onschadelijk. Heb je toch twijfels, raadpleeg dan je gynaecoloog, arts of vroedvrouw.
Kleine Beer kan met zijn hoofdje naar beneden liggen, met zijn bips naar beneden (stuitligging) of horizontaal (dwarsligging).
Door je buik te betasten, kan je niet zeggen hoe je kindje ligt. Het beweegt voortdurend en verandert deze maand nog heel vaak van positie. Is je buik bloot, dan kan je wel kleine uitstulpingen of flink golvende bewegingen zien. Misschien heeft je kindje zelfs al een favoriete houding.
Voel je je baby minder of minder krachtig bewegen, raadpleeg dan je gynaecoloog, arts of vroedvrouw. Het wordt nu terug tijd voor een echografie: de groei, de ontwikkeling en de houding van je baby kunnen zo worden nagegaan.
Je kindje is nu ongeveer 35 cm lang en weegt 1,5 kg.
Papa heeft een afspraak gemaakt met een mevrouw uit Waterloo, ondanks de maandelijkse echo’s krijgen ze er toch geen genoeg van om mij altijd te komen begluren, en nu willen ze dit zelfs in 3D doen!
Ik zal maar zorgen dat ik maandagavond op een mooi plekje lig zodat ze me helemaal kunnen bekijken. 🙂
Gisteren heb ik het mama een beetje moeilijk gemaakt, het was al van de avond voordien dat ik lekker veel oefeningetjes aan het doen was, en zodra mama ‘s morgens wakker was en in het zonnetje naar het werk wandelde was ik er ook weer.
Heel de voormiddag heb ik me laten voelen, maar toen werd ik een beetje moe en heb ik een namiddagdutje gedaan.
Mama was alleen thuis ‘s avonds want papa was zijn oude schoolboeken gaan opruimen bij opa en oma, en hij is toch meer dan 2 uurtjes weggeweest! Mama heeft dan maar verder geborduurd aan m’n slaapzakje en dat vond ik tof.. dat heb ik ook laten voelen. 🙂
Mama praat soms tegen me als ik lekker lig te woelen, en heel soms klinkt ze niet zo heel blij, maar ik denk dat ik haar al enkele keren zeer heb gedaan, beter uitkijken waar ik m’n voetjes zet. 🙁 Nu het nog kan tuimel ik lekker veel rond in m’n warme badje, binnenkort kan dit niet meer en dus profiteer ik er nog een beetje van.
Papa wrijft graag over mama’s buikje (ook met een zacht zalfje) en dan praat hij al tegen mij, of hij zingt een slaapliedje en dan laat ik me ook altijd even voelen..
Mama is gisteren meteen op zoek gegaan naar een gepast liedje om op mijn 3D beeldjes te zetten, ze heeft wel wat ideetjes en voorstellen en papa heeft gezegd dat zij dat helemaal alleen mag kiezen. Ze heeft al liedjes van Björk, Das Pop en Air..
En dan ga ik nu lekker eten, want mama heeft haar bokes met gelei op! 😀
Het is al een tijdje dat kleine beer zich duidelijk laat voelen maar onlangs op een avond was het ook zichtbaar. Het is wel even “schrikken” als je hand echt een duwtje krijgt en je het buikje van mama beer ziet bewegen … kort maar krachtig!
Alleen, voor mama beer zijn de krachtige stootjes niet altijd even prettig als er een rib ofzo geraakt wordt. We lachen dan eens en vragen/zeggen dan dat kleine beer aan het oefenen is om voetballer of balletdanseres te worden. 🙂
Nu vrijdag was het tijd om opnieuw bij de gyné langs te gaan voor de maandelijkse controle. We zijn met de fiets gegaan (blijven bewegen zolang het kan) en waren er netjes op tijd. We hoopten dat de consultaties eens geen vertraging opgelopen hadden maar voor het geval er toch een paar bevallingen geweest waren in de loop van de dag had mama beer een voorraadje knabbels mee. Gelukkig zat er maar 1 koppel voor ons deze keer en hebben we niet te lang moeten wachten…
De gyné vroeg of we iets te melden of te vragen hadden en zoals tot hier het geval was, was er opnieuw niets speciaals te melden van onze zijde. Dan maar overgaan tot de gebruikelijke volgorde: bloeddruk meten (alles ok, 12/8), potje met pipi testen (alles ok), tussenstop op de weegschaal (in totaal ongeveer 7kg bijgekomen, nog op schema) en dan de echo natuurlijk.
Het is toch altijd even wennen als je ziet hoe snel alles kan veranderen. Cindy had een iets groter buikje gekregen maar de echo toonde al vlug hoe dat kwam. Kleine beer had zich opgerold op een bolletje en zich dwars op de buik gezet… 🙂 Als het bij de twintig weken echo al niet makkelijk was om alles duidelijk te zien dan was het nu zeker niet makkelijker.
Deels vanwege het verhaal van een collega op het werk hebben we toch nog maar eens gevraagd of onze gyne nog zeker was van het geslacht… “Hmm, het is niet makkelijk om te zien … en jullie doen me toch een beetje twijfelen nu.” Zoiets wil je natuurlijk liever niet horen! We hebben deze keer wel een profielbeeldje te zien gekregen van het gezichtje (door de aparte ligging) en zoals ik dikwijls zelf zeg, schone kindjes lijken op de mama, maw, kleine beer heeft op het eerste zicht niet mijn “neusje” 🙂 .
We hebben de echo natuurlijk opnieuw laten opnemen op een videocassette en we zullen hiervan ook een filmpje maken zodat we het kunnen uploaden op de website.
Cindy kreeg opnieuw een “potje” mee voor de volgende controle en kreeg ook te horen dat ze nog eens zal moeten langskomen bij het labo om haar bloedwaarden te controleren, te testen op toxoplasmose en ook een testje voor zwangerschapsdiabetes (met suikerwater) te ondergaan waarvoor ze woensdag zal langsgaan.
We zijn nadien nog een ijsje met aardbeien gaan eten in de cafetaria en dat moet toch deugd gedaan hebben. Toen we thuisgekomen zijn, heeft kleine beer zich meer dan eens laten voelen. Waarschijnlijk zal kleine beer op de volgende echo alweer in een andere positie liggen, maar dat zien we dan wel 🙂
Kleine beer weegt ondertussen net geen 1kg en alles verloopt tot nu goed, we kunnen nu aftellen en alles verder in orde brengen.
Verdomde spataders
oorzaken:
Verslapping van de bloedvaten (door het hormoon progesteron).
Druk van je zware baarmoeder op de grote lichaamsaders in je buik.
Toename van het bloedvolume.
Erfelijkheid, overgewicht, meerdere zwangerschappen, leeftijd, langdurig staan.
Wat kan je eraan doen?
Beweeg veel: stappen, fietsen, zwemmen, enz.
Sta of zit niet te lang aan één stuk door, maar beweeg tussenin.
Rust met je voeten omhoog. Gebruik eventueel een voetenbankje.
Draag eventueel steunkousen op maat. Trek ze liggend aan vóór je opstaat.
Masseer je benen vanaf je enkel naar je bovenbeen toe.
Laat je spataders niet behandelen tijdens je zwangerschap. Na de bevalling kan je ze laten droogspuiten of chirurgisch laten verwijderen.
Heb je na de bevalling ernstige spataders, draag dan weer steunkousen en beweeg snel opnieuw.
Ai-ai aambeien
Aambeien zijn eigenlijk ook spataders, maar dan in het gebied van de anus.
Oorzaken:
Verstopping.
Verslapping van de bloedvaten rond je anus (door het hormoon progesteron).
Druk van je zware baarmoeder op de aders in de anus.
Gevolg:
Inwendige en/of uitwendige aambeien.
Soms pijnlijk. Aambeien gaan soms gepaard met bloedverlies tijdens de stoelgang.
Wat kan je eraan doen?
Gebruik vezelrijke voeding.
Beweeg voldoende.
Zorg voor een goede hygiëne na elke stoelgang.
Vraag raad aan je arts over pijnstillende zetpillen of zalf.
Laat je na de zwangerschap definitief behandelen.
Kleine Beer groeit voort en wordt molliger. Het onderhuidse vet vult de plooien op. Je kindje begint nu ook zijn eigen lichaamstemperatuur te beheersen. Zijn beenmerg maakt nu volledig zelf rode bloedcellen aan.
Het haar op je baby’s schedel wordt langer. Zijn wenkbrauwen en oogleden zijn al volledig ontwikkeld. Zijn ogen zijn open. Wat hij precies kan waarnemen is niet bekend. Waarschijnlijk merkt je kindje wel de verschillen in lichtsterkte en begint hij zijn ogen ook te richten. Bij zijn geboorte kan hij 20 tot 25 cm ver zien.
De laatste maanden van de zwangerschap komt de ‘nestdrang’ opzetten.
Net zoals de ochtendmisselijkheid en andere kwaaltjes heeft niet iedereen hier mee te maken, maar ik mag gerust zeggen dat ik ook hiervan ‘last’ heb.
Het in huis halen van de kinderkamer heeft alles in gang gezet, sindsdien hebben we nog niet anders gedaan dan verhuisd en gekuisd. Het strijkkamertje is volledig leeggehaald om er Jurgen’s computer en toebehoren samen met zijn bureau naartoe te verhuizen. Zo hebben we in onze slaapkamer plaats om het bedje te zetten. Mijn oude pc-bureautje is wat vaster in elkaar geschroefd en kan nu gebruikt worden om m’n naaimachine en borduurspullen op te bergen. Kastjes verhuizen, ouwe stofrapende brol weggooien, en op deze zondagnamiddag zelfs alle ramen poetsen, het moet kunnen.. 🙂
Vrijdag was het tegen halftwee ‘s nachts toen we eindelijk in ons bed lagen, het mag duidelijk zijn dat niet alleen ik last heb van nestdrang, Jurgen gaat er volledig in mee.
Alle babyspulletjes en -kleertjes liggen al netjes in pooh-dozen en in de commode, een wasbeurt volgt later nog wel.
Hoewel we nog wel tijd hebben om alles in orde te zetten lijkt het wel of het me niet snel genoeg kan gaan.. alsof elke dag telt. Het is nu ‘s morgens wakker worden en niet meer denken aan het droge beschuitje dat ik ga eten, maar aan wat ik op orde ga zetten.. want eens begonnen blijf ik doorgaan, hoewel het allemaal wat vermoeiender is met m’n buikje.
Natuurlijk brengt al dat verhuizen en kuisen eerst een hoop rommel met zich mee, maar beetje bij beetje zien we het licht en komt het wel allemaal in orde.
We zijn ook even bij de drukker langsgeweest en hebben we onze geboortekaartjes besteld. Als het goed is mogen we vrijdag al naar de proefdruk gaan kijken.
Jurgen heeft intussen aan oma Nicole gevraagd of zij ze wil helpen in elkaar knutselen als het zo ver is, want daar zal nog wat werk inkruipen.
Vrijdag worden we ook opnieuw bij de gyné verwacht, het heeft deze keer wat langer geduurd omdat ze met verlof was, maar een weekje langer konden we nog wel aan. 😉
Zaterdag gaan we dan eens kijken wat er zoal voorhanden is in de wereld van het doopsuiker, hoewel we ook daar wel ons idee van hebben zal dat toch nog een opdracht worden om te kiezen.
Het Nieuwsblad 17/08/07
Emma en Noah waren ook vorig jaar de meest populaire voornamen in ons land. In Vlaanderen blijven Emma en Milan het populairst, in Wallonië Léa en Noah en in Brussel gaat de eer naar Lina en Mohamed.
Bij meisjes blijft Emma in ons land de voornaam die in 2006 het vaakst aan pasgeborenen gegeven werd . Daarna volgen respectievelijk Marie, Laura, Julie en Louise. Sarah verdwijnt dit jaar dus uit de top 5. Dit jaar zijn er er negen nieuwkomers in de top-100 : Maya op 73 is de hoogste nieuwkomer, gevolgd door Maud, Dina, Eloïse, Mila, Lilou, Julia, Bo en Marthe.
Bij de jongens is Noah weer nummer één en ziet de top-5 er identiek uit als vorig jaar. Hugo maakt zijn comeback in de top-10. Er zijn negen nieuwe namen in de top-100 dit jaar. Yanis is de hoogste nieuwkomer (67ste plaats), gevolgd door Keano, Hamza, Stan, Amine, Emile, Ferre, Mats en Ryan.
Bijzondere namen ontbreken ook dit jaar niet. Bij de jongens zien we onder meer: Bahrein, Bonaventure, Bru, Caesar en Poen. Anderen luisteren naar Rembrandt of Rolex.
Bij de meisjes klinken er opvallende namen zoals Edelweiss en Mona-Lisa. Ook gaven enkele ouders hun dochters de naam Testimony, Urbanie, Vitaline of Zoen mee.
Dinsdag zijn we de kinderkamer gaan ophalen bij Paradisio. Tweeënhalf auto’s later stonden thuis in de gang 14 pakketjes om in elkaar te steken.
Wat later werden we verwacht op de laatste prenatale oefensessie in het ASZ, waar we alles nog eens mochten herhalen (ademhaling tijdens weeën) en als laatste oefening hebben we leren persen.
Daar kwam een hele techniek bij kijken en makkelijk vonden we het niet. Dan denk je: wat erin geraakt is moet er ook uitkomen, maar het zal toch nog een hele opdracht worden. 😉
Een fenomeen tijdens de laatste maanden van de zwangerschap is: nestdrang.
Nu alles in huis was kon ik het niet laten om aan ons kamertje te beginnen. Als opwarming begonnen we aan het pakketje met het nachtkastje om enkele uurtjes later aan de boekenkast te beginnen. ‘s Avonds zijn we nog aan het derde kastje begonnen: de commode met verdieper (verzorgingstafel), maar omdat het wat laat werd om nog met de hamer nageltjes te kloppen zijn we ermee gestopt en gaan we vanavond verder met de lades in elkaar te steken.
We zetten alles voorlopig op een plekje, maar natuurlijk moeten we eerst nog wat dingen afwerken. Ik wil gewoon zo gauw mogelijk alle spulletjes die we hebben netjes in de kamer leggen, de commode zal daar heel handig voor zijn.
Het bedje gaan we later in elkaar steken, eerst moet de bureau met computer en toebehoren van Jurgen nog uit onze kamer verhuisd worden. Die gaat voorlopig op het strijkkamertje komen. De kleerkast zal ook met wat hulp moeten in elkaar gezet worden, met ons tweetjes is dat een mission impossible. De (5) pakketjes op zich zijn al een heel gewicht, laat staan de kast in z’n geheel…
Nog een hele verhuis dus, maar dit weekend staat er voorlopig nog niks op ons programma..
Er komen dan nog andere dingen bij zoals gras afmaaien, ramen zemen, de kuis, de was.. en zo blijf je bezig natuurlijk.
Binnenkort ga ik wel beginnen met snipperdagen te nemen, af en toe een dagje verlof om zulke dingen bij te houden, en de boel stilletjesaan in orde te zetten.
Je hebt nu al een mooi bolrond buikje. Door jouw 7 kg extra gewicht kan je iets trager en onhandiger worden. Luister daarom goed naar je lichaam en rust voldoende. Doe alleen wat je fysiek nog aankan.
Je mag gerust autorijden tijdens je zwangerschap. Wordt je buik dikker, dan kan het wel moeilijker worden om in en uit de wagen te stappen. Een aantal tips kunnen het autorijden wel verlichten en veiliger maken.
Enkele nuttige tips: Draag altijd je veiligheidsgordel. Laat de gordel over je schouder en onder je buik door lopen, dit kan geen kwaad voor je baby, integendeel, je verhoogt net zijn overlevingskansen bij een ongeval. Pauzeer ongeveer 10 minuten na een rit van 1 tot 2 uur en pas de stand van je stoel en van je stuur aan, zodat je vlotter kan sturen.
Wordt het te lastig om zelf te rijden, laat je dan rijden of neem het openbaar vervoer. De laatste 4 maanden van je zwangerschap mag je op de trein in eerste klas reizen met een biljet voor tweede klas. Je hebt wel een medisch attest nodig waarop de vermoedelijke bevallingsdatum vermeld staat. In je zwangerschapsmap vind je een blanco attest.
Voor lange afstanden kan je beter het vliegtuig nemen. Sommige maatschappijen weigeren zwangere vrouwen vanaf de 7de maand. Informeer je hier grondig over voordat je vertrekt. Sta je aan de incheckbalie, vraag dan een zitplaats met genoeg beenruimte. Zeker bij lange vluchten kan dit een opluchting zijn. Beweeg en drink voldoende tijdens de vlucht.
Kleine Beer zuigt nu al op zijn duimpje. Na de geboorte blijft deze reflex behouden. De tastzin ontwikkelde zich eerst, maar nu zijn ook de andere zintuigen alert. Je kindje kan al zijn ogen openen. De kleur ervan is nog niet definitief: die wordt pas na de geboorte vastgelegd.
Je baby beweegt heel vaak: 20 tot 60 bewegingen per halve minuut. Dit verschilt van dag tot dag. Hij begint wel te merken dat hij minder plaats heeft en gaat zich dus ook minder verplaatsen. Wanneer hij zich in een ongemakkelijke positie bevindt, zal hij zich in allerlei bochten wringen.
Je kindje is nu ongeveer 32 cm lang en weegt 1,2 kg.
Wordt je kindje nu geboren, dan kan het al overleven. Je baby zal dan waarschijnlijk wel nog een tijdje op een speciale afdeling moeten blijven. Daar worden de hartslag, de ademhaling, enz. nauwlettend opgevolgd. Vooral de longen zijn nog niet voldoende rijp om op eigen kracht genoeg zuurstof op te nemen. Extra zuurstof is dan ook noodzakelijk. Bovendien zal je kindje een infuus krijgen en ook een sonde om de voeding rechtstreeks in de maag te brengen. Ten slotte is de kans op infecties ook groter bij een prematuurtje, omdat zijn afweer nog onvoldoende is. Om al die redenen is het dus beter dat je kindje zich verder in je baarmoeder ontwikkelt. Wordt je kindje toch te vroeg geboren, ga er dan zo veel mogelijk naartoe. Raak je kindje aan en vraag of je het tegen je borst mag leggen Dit noemt men ‘kangoeroeën’. Dit geeft je baby een veilig gevoel.
« Previous Entries