Deze namiddag heeft mama me in de maxi-cosi gezet en dat betekende dat we op stap zouden gaan! Zoals gewoonlijk val ik in slaap in de auto en toen mama mij terug wakker maakte was ik niet alleen, we waren in een grote zaal met andere kindjes terechtgekomen.
Ik werd meteen in m’n blootje gezet met alleen handdoeken om me heen en ik keek een beetje bezorgd maar mama stelde me gerust door over m’n hoofdje te aaien. Even later begon ze over m’n buikje te wrijven met haar warme handen en dat vond ik heel tof want ik maakte m’n buikje dik. Nadien kwamen m’n armpjes en handjes aan de beurt en dan ook nog m’n beentjes en zelfs m’n mini-teentjes werden niet vergeten.
Ik vond het allemaal heel leuk en liet dat ook merken door de hele tijd belletjes te blazen en breed te glimlachen. Mama heeft me ook eventjes op haar schoot genomen en toen lag ik daar op m’n buikje. Ik vond het niet zo heel erg leuk maar ze masseerde m’n rugje en m’n poep en dat was wel fijn.. voor eventjes.
Maar gauw weer gewoon doen mama en als afsluiter wikkelde ze me in een handdoek en wiegde ze me heen en weer.. en lekker hoog de lucht in. Nadien nog 10 minuutjes op mama’s schoot bekomen en nagenieten en toen mocht ik weer op m’n verzorgingskussen.
Er waren andere kindjes die huilden en het allemaal niet zo helemaal tof vonden, maar ik lag lekker na te genieten en viel zelfs bijna in slaap, ik lag alleszins te doezelen.
Na enkele geeuwtjes besloot mama mij terug aan te kleden en in de maxi-cosi te zetten.. even later lag ik alweer te knikkebollen en toen ik wakker werd was ik alweer thuis, op precies dezelfde plek als waar ik vertrokken was.
Mama en papa gaan dit nog vaker doen en dat vind ik niet erg!
Stoeltje of zeteltje het is maar hoe je het bekijkt!
Het zal wel typisch zijn zeker?
Ilah is de flesjesvoeding intussen al meer dan gewoon, ze kent de flesjes maar al te goed. Ze weet dat het etenstijd is als we ermee in haar buurt komen en tijdens het eten houdt ze de fles vast. Ik probeer haar ook regelmatige uren aan te leren, maar soms loopt dat helemaal in de war omdat ze al eens doorslaapt tot na negenen of net om 4 uur ‘s nachts uitgehongerd wakker wordt. Nu ja, binnenkort veranderen we weer van uur en dan kunnen we opnieuw beginnen.
Ik luister intussen naar m’n lichaam, want vandaag had ik volgens het K&G-schema ook de namiddagvoeding mogen vervangen, maar daar is moeder natuur het niet mee akkoord en dus wacht ik nog een dagje. Ik ben zaterdag in een zee van melk wakker geworden en dat wil ik liever vermijden.
Ilah is een grote eter, hoewel je het onze kleine meid niet zou meegeven eet ze haar flesjes tot de laatste druppel leeg. Ze heeft dan een echt dik buikje en de pampers zijn navenant. Haar koemelkallergie is ietsje minder heb ik zo de indruk, maar zeker nog niet voorbij. Haar velleke is ook al veel beter, het voelt weer zacht aan en niet meer als een rasp. De dagelijkse smeerbeurt kunnen we alweer achterwege laten, alleen het badje met vet(tige olie) krijgt ze wel nog.
Ze vecht de laatste tijd ook meer en meer tegen de slaap. Heelder oorlogen worden er gevoerd en alleen in haar Stokke geeft ze het heel snel op. Het is elke keer weer van je hart een steen maken en haar laten huilen, en als ze dan ook nog eens haar hoofdje heen en weer gooit ben je helemaal zeker. Ik wil niet slapen! Ik wil niks missen! Stel je voor dat er ondertussen iets zou gebeuren? Maar eigenlijk ben ik zo moe…
En opeens is het stil en slaapt ze dan toch een uurtje ofzo. Als we alle slaapuurtjes samentellen komen we net aan het vereiste minimum. Afhankelijk hoelang ik ook nog eens ga wandelen met haar (gegarandeerde slaap) komen we net aan zo’n 13-14 uurtjes. En als ze wakker is.. dan moet mama haar bezighouden..(lees: knuffelen, speeltjes aangeven, gek doen…)
“Ik vond de eerste flesjes ook zo moeilijk… Zo onnatuurlijk! Water en poeder mengen! Dat kon toch niet lekker zijn? Nu ja, als je ziet dat ze het wel lekker vinden is het wel gemakkelijker natuurlijk. Van plan om nog borstvoedingen over te houden? Ik geef nog twee keer per dag en ik geniet daar enorm van!”
Lien
Gisteren heb ik de fles aan Ilah’s lipjes gezet, en wonderwel nam ze die gretig aan. Blijkbaar is het toch lekker en ik heb natuurlijk ook een drupje geproefd, maar als we zien hoe ferm ze haar flesje leegeet zijn we toch wel trots en ook een beetje blij dat ze het ons niet te moeilijk maakt.
Papa heeft de rest gedaan, het was een eerste test om te zien of ze de fles ook zou aannemen in mijn buurt. Blijkbaar geen probleem, het belangrijkste lijkt wel het melkje te zijn en niet wie het haar geeft.
Voordien heeft ze ook al aan een flesje mogen lurken, maar toen was de inhoud iets natuurlijkers en geen spa plat met een vederlicht poeder vermengd.
Kort gezegd: het maakt haar helemaal niets uit.
Vanavond ga ik haar flesje geven want als alles goed gaat (en dan heb ik het over mijzelf en mijn produktie) dan gaan we morgen over naar stap 2: een middagflesje.
Ik hou me dus even aan het Kind&Gezin-schema. Gemiddeld 4 dagen per voeding om dan verder af te bouwen afhankelijk van de stuwing.
Tussendoor eens testen hoe het met Ilah’s koemelkallergie zit en als dat allemaal meevalt hou ik de ochtendvoeding nog even tegoed. Zij die het wel zullen weten beweren dat deze voeding de belangrijkste en voedzaamste is van de dag, in tegenstelling tot de avond- of namiddagvoedingen (die je dan ook als eerste laat vallen) en om toch nog niet helemaal te moeten afscheid nemen van onze intieme ochtendmomenten.
Tussendoor kolf ik een beetje af, zowel om de spanning weg te werken als om een voorraadje in huis te hebben. Ilah’s receptenboekje staat namelijk vol papjes en pureetjes gemengd met moekesmelk, en zolang dit voorhanden is profiteren we ervan.
Mama heeft het er toch een beetje moeilijker mee dan Ilah..
aan de wand,
wie is het liefste meisje van het land?
Ons kleine meid is weer helemaal de oude!
Gisteren heb ik haar een rust- en slaapdagje gegund, geen gespeel op haar matje, geen prikkeltjes teveel, alleen maar rustig eens een toerke doen in huis (kijken naar het meisje in de grote spiegel) en een namiddagje slapen in mama’s armen.
Het was sterker dan mezelf en ik kreeg het niet over m’n hart om haar in haar parkje te leggen, dus mocht ze na het (middag)eten lekker gezellig bij mij blijven slaapjes doen en even later lag ook de mama te slapen.
Vanmorgen was ze weer als vanouds wakker geworden: met een grote glimlach. Er was nadien geen houden aan en dus moest het speelmatje voor enige vermoeidheid zorgen.
Haar glimlachjes en levendigheid zijn een teken dat ze weer helemaal de oude is en nu weten we weer wat doen dezer dagen. De prikjes en de bezorgdheid zijn vergeten, het is nu aftellen tot het einde van de maand want dan gaan mama en papa met hun kleine meid op babymassage-cursus.
Het enige dat we nog missen aan ons meisje is haar geb(r)abbel.. dat is helemaal verdwenen lijkt het.
Intussen heeft ze ook haar 2de flesje kunstvoeding gekregen van papa. Deze keer hadden we de juiste hoeveelheid voorzien (180ml water en 6 schepjes poeder) en op een kleine 10 ml na heeft ze de hele fles naar binnen gewerkt.
Ik ben blij dat het zo goed gaat, maar in mijn hoofdje is het een warboel. Gelukkig heb ik ruim de tijd om afscheid te nemen van een ritueel dat uiteindelijk toch bijna 4 maanden deel uitmaakt(e) van m’n dagelijkse routine.
Gisteren heeft Jurgen de start gegeven van een nieuw tijdperk in het nog jonge leventje van Ilah.
De kinderarts had ons meegedeeld welk melkpoeder we mochten gebruiken en na een tussenstop bij de apotheker waren we er klaar voor. Nu ja, het is toch een apart gevoel wanneer je op je gemakje van je koffie en stukje taart zit te genieten terwijl er iemand hongertjes heeft. Maar er was de papa en een vers flesje en daarmee is het afbouwen van de borstvoeding ingezet.
Oma’s en opa’s, peter en meter, iedereen was erbij toen Ilah de eerste drupjes kunstmelk op haar lipjes proefde. Het was twijfelen en even denken, maar met een beetje geduld van de papa lukte het en al snel werd met veel smaak aan het flesje gedronken. 120 ml is er zonder problemen ingegaan, en geen drup verloren. Ze heeft een flink boertje gelaten maar alles is binnengebleven.. eigenlijk was de hoeveelheid een beetje te klein, maar we waren allemaal blij verrast dat het zo makkelijk ging en ze vroeg niet om meer. Ze was dan ook doodmoe van alle dingen die ze die namiddag gehoord en gezien had, en even later, na een verse pamper lag ze te slapen.
Het is nu afwachten of het poeder voldoet aan haar koemelkallergie (er bestaat namelijk nog ‘straffer’ poeder).
Vanavond volgt de 2de portie..
Intussen ben ik blij en toch wel een beetje trots op mezelf dat het zo goed gelopen is met m’n borstvoeding, het was een moeilijke start en de vroedvrouwen in het ziekenhuis zullen dit waarschijnlijk niet gedacht hebben toen ik er vertrok, maar m’n doel van 3 maanden is gehaald! Tegen de tijd dat ik helemaal afgebouwd heb zitten we opnieuw bij de kinderarts en hebben we het over papjes (heeft hij zelf al aangekondigd).
Voor de 2de keer werden we vrijdag bij de dokter verwacht voor de prikjes in de billetjes. We hielden op voorhand al ons hartje vast want de eerste keer hadden we er ons werk mee haar te troosten. We stonden er zelf net niet te wenen…
Deze keer duurde het even voor Ilah zelfs maar doorhad dat een naaldje vakkundig in de billetjes werd gestoken en uiteindelijk heeft ze maar een een minuutje of 2 van zich laten horen. Het was allemaal allang vergeven en vergeten tegen de tijd dat we weer buiten stonden.
De dokter heeft me ook laten weten welke melkpoeders ik mag gebruiken indien ik overstap op kunstvoeding, hoewel hij precies toch liever had dat ik nog een tijdje borstvoeding blijf geven. Maar de koemelkallergie maakt het niet makkelijk, ik mis m’n melkje, of eens een kazeke… en ik moet toch wel behoorlijk op alles letten dat er geen melkeiwitten inzitten (wat zowat alles uit de koekjes- en zuivelafdeling uitsluit) en soyamelk is ook niet altijd een ideale vervanger.
Voor de rest was alles ok, voor haar huidje raad hij me aan om ‘Le chat’ te gebruiken, maar Robijntje is nochthans ook niet mis. Het is vooral door de koemelkallergie dat ze zo’n droog (gevoelig) huidje heeft en elke dag een zalfbeurtje heeft al veel goedgemaakt.
Uiteindelijk hadden we liever gehad dat ze tijdens en net na het prikken haar eens goed had laten horen.. hoewel het maar 1 prikje was en ‘rota’ via de mond had ze enorm veel last dit voorbije weekend. Vrijdagavond maakte ze zelfs koorts en zaterdag was ze absoluut niet in haar normale doen. Alleen in haar badje was ze zichzelf, lekker genietend, tot ze er weer uit moest en ze duidelijk liet merken dat ze niet in haar beste momenten zat.
Veel slapen (en niet altijd willen), regelmatig overvolle pampers en schreeuwtjes die door merg en been gingen.. Jurgen en ik waren er helemaal niet gerust in. Vooral omdat zondag nog een ontregelde dag zou worden door haar doopgebeuren.
Gisterenavond was alles achter de rug en is ze in m’n armen doodop in slaap gevallen. Ze heeft voor de vorm nog een dessertje gegeten in bed en is breed glimlachend in haar bedje in slaap gevallen.
Vanmorgen was ze alweer vele beter.. maar we gaan haar nog laten rusten en aansterken zodat ze er helemaal doorkomt.
Zondag wordt ons poppemieke voor eventjes een echte pop. Dan wordt ze in mooie kleertjes gestoken, met schoentjes en een mutsje en warm gewikkeld in een gehaakte sjaal.
Mama’s doopkleed en papa’s warme doek.. allebei van onder het stof gehaald op onze vraag voor deze mooie gebeurtenis.
Hierbij is iedereen van harte uitgenodigd om Ilah’s doopviering bij te wonen op zondagnamiddag, om 15uur in de Winterkapel van de Sint-Jozefkerk (esplanadeplein) in Aalst.
« Previous Entries
