Misschien krijg je tijdens je zwangerschap last van zwangerschapsdiabetes. Diabetes of suikerziekte ontstaat doordat er te weinig insuline aangemaakt wordt door de alvleesklier. Deze insuline zorgt net voor de opname van suiker in de lichaamscellen.
Waarom krijg je precies nu diabetes? Wel, tijdens de zwangerschap produceert de placenta hormonen die de werking van de insuline gaan tegenwerken. De alvleesklier moet dan heel wat meer insuline produceren om te zorgen dat de suikerspiegel niet te hoog wordt. De zwangerschap is dus eigenlijk een stresstoestand voor de insulineproducerende cellen in de alvleesklier. Is de reserve aan insuline niet groot genoeg meer, dan ontstaat er diabetes. Op dat moment bevat je urine glucose en kom je heel wat kilootjes bij. Gelukkig is zwangerschapsdiabetes maar een tijdelijke vorm van suikerziekte.
Komt diabetes voor in je familie, vertel dat dan zeker aan je arts, gynaecoloog of vroedvrouw bij het eerste onderzoek.
Hoe wordt zwangerschapsdiabetes getest?
Je krijgt een hoge dosis suiker toegediend. Dan wordt er verschillende keren bloed geprikt, om na te gaan of je glucosespiegel niet te hoog is. Heb je diabetes, dan moet je behandeld worden. De behandeling kan bestaan uit een dieet en eventueel medicatie.
Wordt de zwangerschapsdiabetes vroeg opgespoord en afdoende behandeld, dan zijn er geen problemen voor je baby. Je hebt wel meer kans op een miskraam, een prematuurtje of een baby met een hoog geboortegewicht.
Kleine Beer heeft zich helemaal opgerold tot een bolletje, omdat het niet veel ruimte meer heeft voor zijn armen en benen. In deze houding blijft je baby liggen tot aan de geboorte. Meestal ligt hij met zijn hoofdje naar beneden, maar hij kan ook in ‘stuitligging’ liggen.
Je baby’s hoofdje heeft nu de vorm en het profiel van een echt kindje. Hij kan heel wat haar op zijn hoofdje hebben. Zijn vingernagels komen tot aan de toppen van zijn vingers.
Je kindje is nu ongeveer 40 cm lang en weegt 2,5 kg.
Mama beer had een tijdje geleden al eens gevraagd om een kleine poll mogelijkheid toe te voegen, maar papa beer had het een paar keer uitgesteld.
Hij kon het natuurlijk niet blijven uitstellen dus is hij er vanavond dan toch maar aan begonnen, hij heeft wat dingen moeten opzoeken en een klein half uurtje later was het klaar.
De poll is klaargezet en kan je hiernaast terugvinden. Iedereen kan een gokje wagen maar om te weten of het juist is of niet zal je nog eventjes moeten wachten tot ik er ben!
Vanaf nu kan je hier een kijkje nemen en je stem uitbrengen.
Vrijdag mochten mama en papa nog eens een kijkje komen nemen, het leek al heel lang geleden, sinds de 3D-poging bij de vriendelijke mevrouw. Ze waren benieuwd hoe ik nu zou liggen, maar mama dacht dat ik me wel al een beetje richting uitgang aan het leggen was.
Intussen weten ze wat te verwachten bij Dr. Kahleen: bloeddruk meten (13/9), plasje afgeven, op de weegschaal staan en dan een kijkje komen nemen naar mijn bezigheden.
Dr. Kathleen vroeg naar mij, en mama liet weten dat ik heel veel beweeg, soms wat teveel naar haar zin. Maar de gyné liet weten dat ze liever dat hoorde dan weinig of geen beweging. En dus blijf ik lekker oefeningetjes doen, armpjes en beentjes strekken nu het nog kan, en soms m’n rugje krommen.. mama kan haar buikje dan helemaal zien bewegen! 🙂
Voor de rest hadden ze niets te melden en dus mocht mama op de weegschaal gaan staan en uitrekenen dat ze inmiddels 10 kilo is bijgekomen.
Ze mag niet klagen over de kilo’s, maar soms maak ik het haar wat zwaar als ik me laag laat doorhangen. Dan heeft ze het wat moeilijker met stappen of fietsen, maar dat duurt nooit lang.
Het eerste dat mama en papa te zien kregen was m’n hoofdje. Een goed teken volgens de gyné want ik lig al behoorlijk in de richting met m’n gezichtje naar beneden. Dan was het even zoeken naar m’n armpjes en gekruiste beentjes, en m’n ronde buikje dat werd opgemeten. Dr. Kathleen heeft nog even naar m’n hartje geluisterd, dat sloeg een beetje minder snel als in het begin, maar ik blijf m’n best doen. Nadien heeft ze ook even naar de doorstroming van de navelstreng geluisterd en ook dat leek allemaal goed te zijn want ze heeft er niks over gezegd.
Mama en papa kregen wel te horen dat ik ‘een kleintje’ ben. Ik weeg een beetje te weinig (1,5kg) en zou dus de komende weken m’n best moeten doen en wat bijkomen. Mama zou me daar graag in helpen, maar ze kan er niets aan doen want ik eet en drink wanneer en hoeveel ik wil.
Mama woog zelf maar 2,2kg bij haar geboorte en van oma Nicole heeft papa gehoord dat hij ook geen 3 kilo woog. Mama denkt dat dat er misschien iets mee te maken heeft, maar hoopt dat ik toch m’n best doe en zorg voor een ronder buikje tegen het volgende onderzoek.
Intussen hou ik haar meer dan ooit uit haar slaap want ook ‘s nachts doe ik turnoefeningen. Mama heeft vannacht zelfs papa’s hand erbijgehaald om op haar buikje te leggen in de hoop dat ik dan rustig zou worden (integendeel), maar uiteindelijk is ze toch terug in slaap gevallen, en ik ook.
Misschien moest ik maar ‘ns wat minder fitnessen, en wat meer stilzitten, dan kom ik wel bij.. 😉
Zaterdag zijn ze bij Fredrik langs geweest, die meneer heeft mama en papa’s trouwfoto’s gemaakt en nu willen ze graag wat mooie buikfoto’s laten maken. Mama had wel wat ideetjes die Fredrik heel tof vond en op 13 oktober mogen ze langs gaan en mag ik mee gaan poseren, als ik braaf ben tenminste. 😉
Vandaag gaat papa proberen mama’s buik in te gipsen.. benieuwd wat dat gaat worden..
Het Nieuwsblad-Aalst blogt 20/09/07
Ooievaars langs de E40
Vreemd zicht gisteravond en vanmorgen op de E40 in Erpe-Mere. Op de middenberm vatten een tiental ooievaars plaats op de verlichtingspalen. Niet meteen het ideale plekje om uit te rusten. Onze fotografe legde het tafereeltje vast.
Meestal loopt alles vlotjes in deze periode van de zwangerschap. Maar sommige vrouwen kunnen nu last krijgen van voortijdige weeën. Dit zijn – net als echte weeën – pijnlijke, onregelmatige samentrekkingen van de baarmoeder.
Heb jij hier ook last van, vraag dan advies aan je arts, gynaecoloog of vroedvrouw. Die zal je zeggen wat je wel en niet mag doen. Je zal zeker voldoende moeten rusten, bijvoorbeeld in zijligging in bed. In sommige gevallen moet je zelfs bepaalde activiteiten of je werk stopzetten.
Daarnaast kan je eventueel spierontspanners krijgen. Je arts, gynaecoloog of vroedvrouw zal je wel inlichten over het hoe en waarom.
Groeit je baby minder snel, dan zal de arts je met extra aandacht opvolgen.
Mogelijke oorzaken van de groeiachterstand:
- Je wordt zelf niet dik genoeg. Wil je een normale gewichtstoename tijdens een zwangerschap tegengaan? Weet dat je kindje al minder goed groeit als je minder dan 1500 kcal per dag inneemt. Probeer gezond en gevarieerd te eten, maar begin nu zeker niet te lijnen!
- Je hebt problemen met je bloedsomloop of je hebt een nierziekte.
- Je rookt zelf of iemand in je nabije omgeving rookt terwijl je erbij bent. Dit kan je zeker vermijden! Probeer het roken af te leren en vraag ook om geen sigaret op te steken in dezelfde kamer.
- Je placenta werkt niet goed.
- …
Sommige hoogzwangere vrouwen stellen hun bevallingssrust zo lang mogelijk uit. Zij hopen na de geboorte extra lang bij hun baby te kunnen blijven. Denk jij er ook zo over, dan is dat begrijpelijk, maar niet zo verstandig. Zorg dat je toch ook voldoende rust vóór je bevalling, niet alleen om je lichaam sterk te maken, maar om je geestelijk voor te bereiden op de bevalling. Want er staat jou en je partner binnenkort een heel nieuw leven te wachten.
Kleine Beer is nu zo groot dat hij echt krap zit in je baarmoeder. Een goede reden voor hem om minder te gaan bewegen!
De vruchtzak bevat heel veel vruchtwater, een vloeistof waarin vooral urine van je baby zit. Hij plast namelijk tot een halve liter per dag. Verder zitten er in het vruchtwater ook nog resten van dode huidcellen van je kindje, voedingsstoffen, hormonen, groeistoffen voor de longen, enz.
Dankzij de lange, sterke en taaie navelstreng staat je kindje in contact met jou. In de navelstreng zit er rond de bloedvaten een stevige, gelatineachtige stof die zorgt dat er geen knikken of knopen in de streng kunnen komen. Zo kan de bloedtoevoer naar je baby zeker niet belemmerd worden.
Vannacht is papa beer wakker geworden van z’n eigen gesnurk.. net op tijd want ik zat klaar om hem eens goed wakker te schudden, ik vermoed dat de buren ook blij zullen geweest zijn. 😉
Het gesnurk heeft hem niet alleen uit z’n slaap gehaald, maar ook uit een nare droom, hij was namelijk verdwaald in de Brusselse metro!
Op zich geen al te erge situatie, ware het niet dat ik intussen thuis op hem zat te wachten om me naar het ziekenhuis te brengen.. kleine beer was in aantocht.
De metro op dus en net zoals in het echte dagelijkse leven snapt hij niet veel van het metrosysteem in Brussel, hoewel het echt niet ingewikkeld is toch?
Hij was er dus ergens in een stationnetje verzeild geraakt en wist helemaal niet meer hoe hij richting treinstation moest raken. Paniek dus want intussen zat ik thuis.. Papa beer is wel uit de metro geraakt, maar bevond zich ergens ten verlaten velde waar geen bussen, metro’s of treinen in de verste verte passeren..
Waar hij uiteindelijk is verzeild weet hij zelf niet want door z’n eigen luide gesnurk (paniekgesnurk?) schoot hij ineens wakker en lag hij gewoon in z’n bedje naast mij. En ik had duidelijk nog geen plannen om te bevallen. 😀
Het rare is dat we helemaal geen metro moeten nemen want we werken op enkele honderden meters van het noordstation.
Toen ik dit verhaal vanmorgen te horen kreeg heb ik eens goed gelachen.. meter Nadege die droomt dat ik bevallen ben en dat iedereen (inclusief collega’s) al rond m’n bed staat en zij als allerlaatste toekomt, nu papa Jurgen die in volle paniek het noorden (en andere windstreken) kwijt is op de Brusselse metro..
Zolang ik van zulke fijne dromen gespaard blijf is het goed.. 😉
Dit weekend zijn we nog eens bij de toekomstige grootouders op bezoek gegaan. Het was zowat anderhalve maand geleden en tijdens een zwangerschap kan dat al eens schelen.
Mijn peter zou ook op bezoek komen, wel een drukte allemaal en veel rust krijg je niet tijdens zo’n weekend. Jurgen en ik hebben natuurlijk meegeholpen in de keuken, want voor mijn mama is het ook allemaal erg vermoeiend, en mannen hebben het toch makkelijk soms.. na het eten nog iets roken en een babbeltje slaan en voor je het weet is ook deze afwas weer gedaan. Blijkbaar is het ook een fenomeen wanneer een man achter het fornuis staat, of met z’n handen in het zeepsop zit. Jurgen heeft het vaak moeten horen maar mijn mama was blij met de hulp en ik vind het maar normaal dat we een beetje helpen, toch? 🙂
Geen tijd voor middagdutjes echter, en op tijd het bedje in was ook niet aan de orde.. het is nu wachten op de man met de hamer… ik denk dat die wel eens sneller langs zou kunnen komen dan gedacht want de uren gaan heel traag voorbij.
Deze week best nog wat verlof opofferen als ik tegen het einde van de week nog aanspreekbaar wil zijn.
Over de opmerkingen dat het de laatste maanden het zwaarst is, en dan heb ik het ook over de (vele) kilo’s die ik moet meesleuren, ga ik het niet hebben. Ik ben niet dik, ik ben zwanger punt. En ik ben ook niet ziek, ik kan best nog een eindje wandelen of 6 borden naar de keuken dragen. Zelf m’n voetjes afdrogen na een badje of douche lukt dan weer niet meer, maar dat houdt mij dan ook weer niet tegen om nog op de fiets te kruipen.
Kort gezegd, de volkswijsheden en -fabeltjes waren weer niet van de lucht, en ik heb me even een minuut kwaad gemaakt en dermee wist meteen iedereen hoe het zat. Mijn mama verstond me wel: “Ze is toch niet ziek, ze is zwanger!!”
Vrijdag had ik de geboortelijst van onze Kleine Beer voorgelegd aan mijn mama. Zo zou ze al eens weten wat er allemaal opstaat en kunnen ze eens nadenken wat ze zouden willen kopen. Gisteren kregen we al te horen dat ze voor ons de Stokke Xplory zouden voorschieten. We mochten dit alvast gaan reserveren en het geld zou volgen.
Eigenlijk was ik hier al sinds eind vorig jaar voor beginnen sparen, omdat we de “koets” zeker al in huis wilden hebben voor de geboorte. Dat geld moet ik dan maar aan andere babyspullen spenderen is me gezegd.. dat wordt dus onder andere het parkje.
Van mijn peter heb ik een kleinere cent gekregen. Die moet dienen om het verzorgingssetje van Beaba te reserveren.
Deze week gaan we nog eens langs de Cocinella om nog even wat dingen te regelen, en dan geven we dit meteen door.
Oh ja, we moeten zeker verwittigen als het zover is.. want mijn peter wil mij persé in “het moederhuis” bezoeken. Maar net zoals iedereen zal hij moeten wachten op het kaartje, of op een belletje van mijn mama.. ik wil graag eerst een beetje rust.
Kleine beer heeft ook een fijn weekend gehad, hoewel het vele gebabbel misschien wat rumoerig was in de buik. De stampjes zijn nu overgegaan tot het zachtjes laten golven van m’n buik. Het is grappig om die bewegingen te zien, maar het voelt zachter aan en ik voel het meestal wel aankomen.
Vanmorgen was het vroeg toen het licht in onze ogen prikte, het is wat langer treinen richting werk en vermits de hele steenweg waar m’n ouders wonen opgebroken is voor grote werken, was er van een bus geen sprake: we moesten van het station te voet naar huis en terug. (2 km: jaja dat kan ik nog!)
Tot zover de verre huisbezoeken.. liever was ik nog eens langsgeweest ergens in oktober, maar de straatwerken zijn een hinder in deze plannen en voorlopig weten we nog niet hoe deze gaan vorderen. Mijn ouders hebben een brief gekregen dat de werken een jaar in beslag kunnen nemen.. een jaar! en intussen van de buitenwereld afgesloten tijdens de werkuren. 🙁
Nog zo’n 60 dagen.. laat ze maar snel voorbijgaan.
Je baarmoeder komt nu tot ongeveer 10 cm boven je navel. De afstand tussen je schaambeen en de bovenkant van je baarmoeder bedraagt ongeveer 30 cm. Je baby, de placenta, je baarmoeder en ook de hoeveelheid vruchtwater blijven nog toenemen.
Je wint vooral gewicht in je buik en in je bekken. Daar zal je het dan ook het meest voelen. Bovendien steekt je buik vanaf nu nog meer naar voren, alsof je de buitenwereld er zeker op wil wijzen dat je zwanger bent! Nochtans zegt de grootte van je buik weinig over de grootte van je kindje. De lengte van je baby is vooral erfelijk bepaald. Het gewicht hangt ook af van de werking van de placenta en de aanvoer van voedingsstoffen.
Hoe meer je zwangerschap vordert, hoe meer ongemakken je kan ondervinden van je bekken en je buik. Bijvoorbeeld de positie van je blaas verandert en hierdoor verlies je makkelijker een beetje urine, vooral bij het tillen, lachen, hoesten en lopen.
Ook in deze fase van de zwangerschap kan je gerust een bad nemen. Het kan je zelfs helpen om heerlijk te relaxen. Zorg er wel voor dat je niet alleen in huis bent. Zo kan je nog geholpen worden als je plots duizelig wordt. Stap je in of uit het bad, pas dan op dat je niet uitglijdt.
Alleen maar in bepaalde gevallen neem je beter geen bad meer. Meestal is dit wanneer je al ontsluiting hebt of bij gebroken vliezen. Je gynaecoloog, arts of vroedvrouw vertelt je wel wanneer dit bij jou het geval is.
Je hormonen zijn nu volop aan het werk. Hierdoor kunnen je borsten af en toe gaan lekken. Meestal is dit maar een druppeltje melk, dat kan worden opgevangen door borstkompressen in je beha. Je kan die kopen in warenhuizen, in speciaalzaken voor zwangeren en baby’s of bij de apotheker.
Kleine Beer’s organen zijn nu bijna volgroeid. Alleen de longen zijn nog niet helemaal ontwikkeld. Ze scheiden wel een bepaalde stof af die ervoor zorgt dat de longen niet in elkaar klappen als je baby’tje te vroeg geboren wordt. Wordt je kindje nu geboren, dan heeft het waarschijnlijk ademhalingsproblemen, maar de overlevingskans is groot.
Je baby’s huid veranderde van rood in roze. Onder zijn huid worden de vetreserves opgebouwd, zodat hij na de geboorte genoeg energie heeft om zijn lichaamstemperatuur te regelen. Het beschermende huidsmeer waarmee de huid van je kindje bedekt is, is nu erg dik.
Je kindje is nu ongeveer 38 cm lang en weegt 1,8 kg.
Alweer een mijlpaal.. 30 weken ver en elke dag is een dagje minder.
De suikertest was niet meteen voor herhaling vatbaar, maar ik heb intussen nog steeds geen nieuws gehoord van de gyné en dus gaan we ervan uit dat alles in orde is. We zullen het dan volgende week vrijdag wel vernemen..
Paniek wil ik het niet noemen, maar het is wel als een fameuze waarschuwing tot bij m’n hersentjes geraakt. Ik let wel op dat ik niet teveel koekjes en snoepjes in m’n handen neem, hoewel af en toe wel eens gezondigd mag worden. Onbewust let ik er meer op. Mijn kilo’s waren op een maand tijd verdubbeld en hoewel dat misschien wel redelijk normaal is in deze laatste maanden, het was verschietachtig. Tijdens het koken stak ik dan ook al een pre-dessertje in m’n mond en één koekje is geen koekje. 😉
De kinderkamer is zo goed als klaar. De grote werken zijn gedaan en eigenlijk wil ik de kamer al vol knuffels en speelgoed steken, maar voorlopig hou ik me in. Alleen al omdat we meer dan plaats zullen nodig hebben voor het bouwpakket van de kleerkast.
Alles begint ook zwaarder door te wegen, niet alleen m’n buik, maar ook de dagelijkse dingen. Trappen doen en wandelingen (hoe kort of ver ook), daar moet je de tijd voor nemen.. en ik begin weer behoorlijk vergeetachtig te worden net nu er zoveel dingen tegelijk op je af komen.
Bovendien laten ze zich nog steeds heel erg voelen.. vooral ‘s morgens en ‘s avonds zit er veel beweging in m’n buik, soms al eens met een heel harde trap of stoot ertussen. Papa beer vind dat geweldig, maar ik iets minder.
Ook ‘s nachts, meestal na de toiletbezoeken zit er terug leven in de onderste regionen, dan lijkt het wel of ze niet akkoord zijn met mijn slaappositie. De meeste reactie krijgen we nog steeds als papa beer mama’s buikje insmeert en een babbeltje slaat.. 😀
Waar is de tijd dat we nog 30 weken te gaan hadden?
Gisteren heb ik Jurgen van zijn reklammekes weggekregen om verder plintjes te zetten.
Terwijl hij daarmee bezig was (met het nodige gevloek op niet zo rechte muren en zaagmachines die niet handig zijn) heb ik nog hier en daar een likje verf aangebracht en de derde laag bordverf op de schouw gesmeerd.
Een leuk detail over die bordverf: ze ruikt echt waar naar onvervalste chocolade! 🙂
Na het zetten van het laatste stukje plint wilde ik meteen de vloer een beetje opkuisen en de meubeltjes op plaats zetten.
Hoewel papa beer al een tijdje met hoofdpijn rondliep en eigenlijk wel moe begon te worden (het liep naar elven) heb ik toch m’n zin gekregen. 😉
Hij zag het evenwel niet meer zitten om het tablet nog op de schouw te zetten, maar dat is niet meteen nodig om de kleerkast recht te zetten.
Vanavond gaan we ons terug concentreren op ‘de beneden’, we hebben nog een apothekerskastje en een handdoekrekje op te hangen in de badkamer, en onze living gaat er ook aan moeten geloven want er moet een parkje geplaatst worden binnen dit en enkele weken.. 🙂
Ik was nog lang niet moe gisterenavond, maar tegen halftwaalf lag Jurgen net niet in slaap en ‘s morgens wordt het er niet makkelijker op om op te staan.
Bovendien kan ik elk uurtje gebruiken want mijn nachten worden toch steeds onderbroken door toiletbezoeken.
Ja, papa beer zei het al, ik heb een tweede aanval van de kuisziekte en de daarbij horende energie.. 😉
« Previous Entries