Papa was zo lief om ons met z’n vers rijbewijs helemaal naar Blankenberge te rijden, en terug.
We konden het niet laten liggen, zondag, weersvoorspellingen tot rond de 20°, geen schijntje herfst in de lucht… en niets zo goed als de zeelucht, voor een stelletje verkoude mensen.
Voor Ilah was het haar eerste kennismaking met zand (tot in haar neus toe), en met de verre horizon en de vele geneugden van de Noordzee. Ze heeft geen moment verspilt aan slaap, heeft mama en papa laten genieten van een lekker keteltje mosselen natuur en kreeg niet genoeg van alle hondjes op de dijk.
Heen en terugweg gingen volledig op aan slaap. Ze heeft dan ook niks gemerkt van de drukke autolichtjes tussen Brugge en Gent, maar werd perfect op tijd wakker ‘om hare stal te rieken’.
Om toch maar zeker alle zand weg te spoelen hebben we nog van een heerlijk warm doucheke genoten, en na nog wat speelplezier was het echt tijd om slaapjes gaan te doen.
Van het vele wandelen op het strand word je toch zo moe…
En we gaan eens beginnen met dat feestje te organiseren…
Lamsstoofpot met tomaat en aardappel
(Voor 2-3 porties)
1 lamskotelet, in blokjes
2 lente-uitjes of kwart ui
1 middelgrote aardappel, gehalveerd
1 middelgrote wortel, in repen
1/4 rode paprika, in kleine stukjes
1 tomaat, in kleine stukjes
1 dl water of groentebouillon
snufje gedroogde rozemarijn
Verwarm de oven voor op 180°C. Doe alle ingrediënten in een kleine braadslee. Bak de stoofschotel 10-15 min in de oven, tot hij begint te borrelen. Verlaag de temperatuur naar 150°. Bak de schotel nog 30-40 min tot het lamsvlees zeer zacht is .
Haal de schotel uit de oven. Pureer de aardappel en groente met het braadvocht en maak het vlees fijn. Verwijder het vel van de tomaat en serveer de stoofpot.
Bewaard 24 uur in de koelkast maar is ook perfect in te vriezen.
We zijn een dikke week buiten strijd geweest, zondag na Senne’s doop had ik een slaapdagje. Mama dacht eerst dat ik m’n slaap van de dag voordien aan het inhalen was, maar maandagochtend was duidelijk dat ik ziekjes was.
Of zoals in de “Grote m’neer Cactus show”: De tweede ronde, de twééde ronde!
Niet alleen ik moest naar de dokter, mama ook. Die kreeg meteen te horen dat ze zeker pas donderdag terug mocht gaan werken: Keelontsteking vanjewelste.
Net zoals ik: infectie van de luchtwegen en dus nog steeds m’n siroopje blijven nemen en nu ook aerosollen erbij.
Andere zieken deze week:
papa: eigenlijk vorige week ziek, maar deze week ook nog steeds een beetje.
meetje: net een week terug na haar lange vakantie in Italië, nu een weekje thuis met zware keelontsteking.
peetje: op en af ziekjes maar toch.
oma: keelontsteking, waarschijnlijk van ons overgekregen.
andere oma: ook al van vorige week ziek, maar nog steeds aan de sukkel zoals papa, ook infectie van de luchtwegen oftewel bronchitis zelfs.
En niet te vergeten, de wachtrijen bij de dokter die allemaal gezellig zitten te snotteren en te hoesten, en de collega’s op het werk die het één voor één laten afweten.
Mama heeft uiteindelijk nog 2 dagen verlof genomen omdat ik nog niet terug naar onthaal kon. We wilden de andere kindjes niet ziek maken. Mama kon zo ook nog een beetje bekomen, maar vrijdag ben ik dan toch naar oma en opa gaan logeren. Mama was nog moe en wilde graag een beetje rust terwijl ik lekker actief begon te doen. Ik kroop de hele tijd rond, wilde alles onderzoeken en zat geen minuut stil (buiten m’n dutjes) en mama kreeg niet de kans om eens 5 minuutjes in de zetel te zitten om te rusten.
Ik ben heel braaf geweest bij oma en opa en morgen mag ik terug naar Magda. Ik hoest soms nog eens maar voor de rest alles ok. Ik heb ook wat koortsblaasjes rond m’n lipjes maar met een zacht zalfje zijn ze al op weg te genezen. Het is echt niet meer aan te zien dat ik zo ziekjes ben geweest.
In badje zodat we morgen fris naar Magda kunnen gaan..
Op zaterdag 27 september stond er opnieuw een doop op het programma van de familie S. want ook Senne zou dit ritueel mogen meemaken.
Het was nog een van de laatste mooie herfstdagen en na een korte viering werden we ook bij Senne thuis verwacht.
Ilah vond het allemaal wel interessant, ze liet zich dan ook horen in de kerk en Senne, braaf vooraan bij de priester vond het wel leuk om met haar te converseren. Het was wel frisjes in de kerk, niet zoals bij Ilah in de winterkerk (een afgesloten, verwarmde ruimte) maar open en bloot (bij wijze van spreken) en net niet in de tocht van de portiekdeuren.
Het duurde allemaal niet lang, werd nogal afgehaspeld, maar een doop is een doop. Wij krijgen tenminste nog een herinnering aan Ilah’s doop na de vrij bij te wonen lichtmis begin volgend jaar, intussen hangt haar naamplaatje mooi in de kerk. Senne’s foto hangt aan een plakaat in de kerk.
De ene kerk is duidelijk de andere niet.
Thuis mocht Ilah nog even van Senne’s kamertje genieten en wie denkt dat haar kamertje overdreven ‘pooh’ is, bij Senne kan je er helemaal niet naast kijken, maar mama is dan ook een verwoed verzamelaar.
Papa Olivier houdt Senne boven de Doopvont, mama Sara kijkt toe samen met meter en peter.