Een fijne 2de ver-maand-dag Ilah!
Lekker gegeten, veel gespeeld met leeuwtje en eend (oftewel duckie) op de speelmat en de hele namiddag op mama’s warme schoot liggen slapen tot papa is thuisgekomen.. zo word je dan 2 maandjes oud!
Op naar de 3 maanden..
Posted by: Mama Beer | 01-11-2008 | 09:01 PM
Posted in: mama beer | papa beer | Comments (0)
Voor wie iets meer wil weten over de keuze van de naam moet de pagina aan de rechterkant die “Ilah” noemt maar eens lezen.
Posted by: Papa beer | 11-13-2007 | 01:11 AM
Posted in: mama beer | papa beer | Comments (0)
Kleine Beer had er na 9 maanden genoeg van en is uit haar warme waterholletje gekropen.. mama’s dansende buikje is verdwenen en in de plaats is er een meisje verschenen.
Mama en papa kunnen nu eindelijk hardop zeggen: Dag Ilah, meisje lief!
Geboren op 11/11/07 om 17u19
3000 gr. en 48cm
Nieuwe foto’s zullen heel binnenkort geupload worden.
Posted by: Mama Beer | 11-12-2007 | 01:11 AM
Posted in: mama beer | papa beer | Comments (6)
Het is al een tijdje dat kleine beer zich duidelijk laat voelen maar onlangs op een avond was het ook zichtbaar. Het is wel even “schrikken” als je hand echt een duwtje krijgt en je het buikje van mama beer ziet bewegen … kort maar krachtig!
Alleen, voor mama beer zijn de krachtige stootjes niet altijd even prettig als er een rib ofzo geraakt wordt. We lachen dan eens en vragen/zeggen dan dat kleine beer aan het oefenen is om voetballer of balletdanseres te worden. ๐
Nu vrijdag was het tijd om opnieuw bij de gynรฉ langs te gaan voor de maandelijkse controle. We zijn met de fiets gegaan (blijven bewegen zolang het kan) en waren er netjes op tijd. We hoopten dat de consultaties eens geen vertraging opgelopen hadden maar voor het geval er toch een paar bevallingen geweest waren in de loop van de dag had mama beer een voorraadje knabbels mee. Gelukkig zat er maar 1 koppel voor ons deze keer en hebben we niet te lang moeten wachten…
De gynรฉ vroeg of we iets te melden of te vragen hadden en zoals tot hier het geval was, was er opnieuw niets speciaals te melden van onze zijde. Dan maar overgaan tot de gebruikelijke volgorde: bloeddruk meten (alles ok, 12/8), potje met pipi testen (alles ok), tussenstop op de weegschaal (in totaal ongeveer 7kg bijgekomen, nog op schema) en dan de echo natuurlijk.
Het is toch altijd even wennen als je ziet hoe snel alles kan veranderen. Cindy had een iets groter buikje gekregen maar de echo toonde al vlug hoe dat kwam. Kleine beer had zich opgerold op een bolletje en zich dwars op de buik gezet… ๐ Als het bij de twintig weken echo al niet makkelijk was om alles duidelijk te zien dan was het nu zeker niet makkelijker.
Deels vanwege het verhaal van een collega op het werk hebben we toch nog maar eens gevraagd of onze gyne nog zeker was van het geslacht… “Hmm, het is niet makkelijk om te zien … en jullie doen me toch een beetje twijfelen nu.” Zoiets wil je natuurlijk liever niet horen! We hebben deze keer wel een profielbeeldje te zien gekregen van het gezichtje (door de aparte ligging) en zoals ik dikwijls zelf zeg, schone kindjes lijken op de mama, maw, kleine beer heeft op het eerste zicht niet mijn “neusje” ๐ .
We hebben de echo natuurlijk opnieuw laten opnemen op een videocassette en we zullen hiervan ook een filmpje maken zodat we het kunnen uploaden op de website.
Cindy kreeg opnieuw een “potje” mee voor de volgende controle en kreeg ook te horen dat ze nog eens zal moeten langskomen bij het labo om haar bloedwaarden te controleren, te testen op toxoplasmose en ook een testje voor zwangerschapsdiabetes (met suikerwater) te ondergaan waarvoor ze woensdag zal langsgaan.
We zijn nadien nog een ijsje met aardbeien gaan eten in de cafetaria en dat moet toch deugd gedaan hebben. Toen we thuisgekomen zijn, heeft kleine beer zich meer dan eens laten voelen. Waarschijnlijk zal kleine beer op de volgende echo alweer in een andere positie liggen, maar dat zien we dan wel ๐
Kleine beer weegt ondertussen net geen 1kg en alles verloopt tot nu goed, we kunnen nu aftellen en alles verder in orde brengen.
Posted by: Papa beer | 08-26-2007 | 08:08 PM
Posted in: papa beer | Comments (0)
Eindelijk was het zover, we mochten voor de tweede keer naar de Gyneacoloog. We moesten de vorige keer een afspraak maken en wat toen “pas binnen een maand” was bleek er al vlugger te zijn dan we dachten. We hadden deze keer een avond afspraak kunnen vastleggen waardoor we bijna rechtstreeks van de trein de bus kunnen opstappen zijn.
We waren ruim op tijd (ongeveer een half uurtje te vroeg) en we gingen ons net neerzetten in de wachtzaal toen dokter Kathleen buiten kwam met een A4-tje die ze aan de balie ging neerleggen… Eerder deze week hadden we het nog gezegd: “Hopelijk wordt ze niet weggeroepen tijdens een afspraak… dat zal wel meer gebeuren maar toch.”
“Ik ben net opgeroepen voor een keizersnede, dat zal toch een half-uurtje naar een 3 kwartier duren …”
Murphy’s law zeker ๐
Geen probleem, we zijn dan naar de cafetaria iets gaan drinken om de tijd te passeren. Papa Beer koos voor een Kasteelbiertje (amai die zijn zwaar…) en Mama Beer voor een Appeltise. Kleine beer, die volop aan het wachten was tot er opnieuw een fotootje genomen werd, kreeg ondertussen ook een beetje honger en heeft samen met mama beer een “Coupke Fruit” verorberd.
De tijd ging vlug vooruit en voor we het wisten waren er bijna al 50 minuten voorbij. We hebben ons opnieuw naar de wachtkamer begeven en er waren ondertussen nog enkele wachtenden voor ons. We waren in totaal met 4 koppels waarvan er 1 nog voor ons was. Na ongeveer een uurtje sinds we vertrokken waren, kwam dokter Kathleen aan en mocht het eerste koppel binnengaan. Een 20 minuten later was het aan ons !
Eerst was er de vraag of wij nog vragen hadden en of we nagedacht hadden over de trippletest.ย
Dat hadden we inderdaad gedaan en we hebben besloten om deze test toch te doen omdat ze eigenlijk geen risico’s inhoudt om te laten uitvoeren aangezien dit via een bloedcontrole gebeurt. Omdat we hiervoor gekozen hebben ging ze ook een zogenaamde nekplooi meting doen tijdens de echo.
Stilletjes had Mama beer gehoopt dat het deze keer geen vaginale echo zou zijn maar spijtig genoeg zal dat maar voor de volgende keer zijn.
Ook al is het pas de tweede keer, het is altijd spannend van zodra er iets op het beeld verschijnt. Het verschil met vorige keer was enorm, je zag deze keer zoveel meer en meteen viel op dat Kleine Beer al heel wat groter geworden was. De gyneacoloog controleerde o.a. de ruggengraat (alles in orde), liet het (volle) maagje zien, de 2 hersenhelftjes en liet ook nog eens de hartslag horen. Er werd wat ingezoomd op een ander plekje en zo kon men het gezichtje zien, oogjes, neusje en mondje, alles erop en eraan.
Wat ook meteen opviel was de beweeglijkheid van Kleine Beer. De beentjes en de armpjes ging van links naar rechts, alsof Kleine Beer van plezier aan het dansen was. Spijtig genoeg is dat iets wat we (nog) niet kunnen meekrijgen en blijft het bij 2 mooie fotootjes. Het is en blijft telkens wonderbaarlijk!
Wat ik de volgende keer toch eens ga vragen is of er geen mogelijkheden zijn om de bewegende beelden mee te krijgen want die tonen nog zoveel meer.
Hier zijn de foto’s die we deze keer naar huis mochten nemen van Kleine Beer.
Posted by: Papa beer | 05-21-2007 | 11:05 PM
Posted in: papa beer | Comments (1)
Onze blog is al geruime tijd actief, alleen hadden we die nog voor ons privรยฉ gehouden.
Het verlangen naar een kleine beer was zowel bij Papa beer als Mama beer erg groot en we waren al eventjes aan “het proberen” zoals men dat dikwijls zegt.
Nu dinsdag had Mama beer iets voorbereid om het goede nieuws te vertellen en haar kennende had ze er weerom iets moois rond gemaakt. Het begon toen ik mij klaarmaakte en mijn kleren wou nemen om aan te doen. Plots viel er een regen van stukjes karton op de vloer en ik wist bijna onmiddellijk wat er aan de hand was.
Mannen kunnen zich soms wel eens verkeerd uitdrukken of soms komt het misschien wat verkeerd over, maar de vreugde was, zij het dan meer vanbinnen, niet minder om: “is het zover?!”
We hebben ons allebei in de zetel gezet, wat plaats gemaakt op de salontafel en ik ben dan maar beginnen puzzelen, want dat was wat er op de grond gevallen was, allemaal stukjes puzzel. Ik wist zeker dat als ik de puzzel klaar had goed nieuws te lezen ging krijgen … en ja hoor, kijk zelf maar ๐
We hebben nog eventjes zitten nagenieten, de zwangerschapstesten erbij gehaald en toen heb ik ook te horen gekregen wat er zaterdag nog gebeurd was. Op zulke momenten zou ik natuurlijk thuis moeten zijn of bereikbaar moeten zijn. Spijtig genoeg was ik nog niet zo lang vertrokken naar de wekelijkse DND sessie en had ik ook geen GSM mee …
Maar, alles is toch nog goed gekomen en nu kan het lange aftellen beginnen. Hoewel lang, de eerste 4 weken zijn al voorbij …
Dit is natuurlijk ook een heel duidelijk signaal om eindelijk eens bepaalde onafgewerkte taken af te werken.
Voorlopig blijft dit nog ons kleine geheimpje en zijn wij de enige die weten dat er een kleine beer op komst is en dat willen we nog eventjes zo houden…
Posted by: Papa beer | 03-20-2007 | 02:03 PM
Posted in: papa beer | Comments (0)