Het is bijna zover! De sint is in het land en binnenkort mag hij bij dit braaf meisje ook wat cadeautjes brengen.. 😉
Voor de rest ben ik behoorlijk bezig met de creatieve kerstcadeautjes, en op het werk gaan we ook een kerstfeestje organiseren op de laatste werkdag.. genoeg bezigheden dus, en de gedachten zijn dan ook over vele dingen verdeeld.
Ideaal om de tijd zien te verstrijken zonder dat je elke dag zit te tellen.
Onze beertjestijd was dan ook veel plezanter want ik zat niet constant te denken: goe mikken nu! 🙂 en het was dan ook veel meer genieten en je doet al eens dingen die ook tof zijn en helemaal niet productief ;-).
Jurgen was er blijkbaar toch meer mee bezig dan ik, over mijn buikje wrijven en al eens laten vallen dat de zwemmerkes misschien hun werk al hebben gedaan… bij mij was het meer de goesting die overheerste.. en dat heb ik ook laten weten. 🙂
Mijn cyclusbanner die ik via 9maand.com heb geïnstalleerd staat nog steeds op 28 dagen en regelmatig, maar dat was de voorbije 2 maanden niet echt juist. Ik blijf hem wel in het oog houden, maar helemaal kloppen doet hij niet meer. Normaal gezien is het nu nog 8 dagen voor mijn regels komen, maar in hoeverre die op afspraak zullen zijn is nog af te wachten.
De Sint zal er wel zijn gedacht van hebben..
Nu ondeugend en stout zijn.. (hahaha!) om volgend jaar nog meer cadeautjes te verdelen!
Tegen het einde van het jaar vliegen de dagen voorbij en het is dan ook weer bijna zover.. de vruchtbare dagen zijn in zicht.
Deze keer ga ik mij niet laten zot maken en het helpt om niet zoveel meer op het forum van 9maand.com te gaan. De weinigen die in de nod-december topic actief zijn, komen tenminste niet zo heel erg obsessed over als de nod-november groep.. ik heb me aangemeld en dat is het, als ik iets te melden heb laat ik het wel weten.
We hebben Jurgen’s ouders en broer (met vriendin) gevraagd om met Oudjaar/Nieuwjaar bij ons te komen eten en dat heeft ons wel even bezig gehouden, het menu staat vast, nu nog eens bekijken wat we allemaal in huis moeten halen en voor Jurgen een tijdschema opstellen (multitasken is niet zijn sterkste kant) ;-).
Ik ben ook enorm creatief bezig de laatste tijd, en dan zit je al eens minder op het internet allerlei overbodige dingen op te zoeken. Het kerstcadeau voor Jurgen’s moeder is al klaar, een naaidoos met inlegbakje in kartonnage. Ik ben meteen begonnen aan de quilt voor Christophe en Nadege, daar is nog heel wat handwerk aan…Â een ideale manier om de gedachten te verzetten en de dagen gaan sneller voorbij dan elke dag te tellen..
We zullen dan nu maar braaf en lief zijn zodat Sinterklaas ons een mooi cadeautje brengt.. 😉
Gelukkig doet het geen pijn… zot zijn.
Sinds ik de Noukies ontdekt heb ben ik er helemaal weg van.. hadden we al niet het Pooh-thema gekozen voor de kamer dan had ik wel een Noukie thema gepakt.
Dat houdt mij/ons echter niet tegen om al een voorraad lieve dingetjes in te slaan.
In de Cocinella in Aalst hadden we al een Noukie knuffelbeer (met lichtgevende maan en sterretjes op zijn buik) gekocht. Ook een lapje om overal mee te sleuren en om je tanden in te zetten mag niet ontbreken, ook slofjes, slabbetjes en body’s liggen al klaar. Zolang het met toffe lieve beertjes is, is het allemaal goed voor mij…
We hadden bij ons eerste bezoek aan de Noukies-winkel in de Louisalaan ons ingeschreven voor de ‘nieuwsbrief’ en vorige week kregen we al een eerste envelopje. Er zat een bon in voor 20% korting bij aankoop van kleertjes uit de nieuwe wintercollectie, en ik had een leuk berenjasje gezien dat ik niet kon weerstaan.. ook dat behoort nu al tot onze uitzet sinds deze middag. 😉 Alleen de vraag hoe oud het babietje was of wanneer het zou geboren worden was wat lastig. “Rond deze periode” was mijn antwoord en een jasje van 3 tot 6 maand is dan ook goed gekozen toch? (doorrekenend naar 2007)
Ook nieuw was een tasje met een ‘geboorte-uitzet’ van Noukies, een body, sokjes, handschoentjes en een mutsje.. zo klein.. en alles past natuurlijk bij elkaar, dat steekt als eerste in mijn bevallingskoffer.
Nogmaals, zot zijn doet geen pijn en als je met z’n 2 bent doet het nog minder pijn.. 🙂 maar ik ben net niet zot genoeg om een geboortelijst gaan te leggen, hoewel ik graag in de babywinkels rondslenter. 🙂
Jurgen’s uitleg is dan weer dat wat we nu al gekocht hebben, dat dat later minder kosten zijn, spreiden dus, maar als ik zo verder ga zal het een korte geboortelijst worden.. waarom moet alles ook zo lief en zacht zijn?
De pamperdoos die ik in mijn kartonnage momenten heb gemaakt zal met veel plezier opgevuld worden met spulletjes die we nu al hebben.. hoewel ik vrees dat die doos niet groot genoeg zal zijn. 😉
Intussen gaan de dagen weer aan een behoorlijk tempo voorbij, het zijn dan ook korte, donkere dagen en zo gaan we snel richting december.
Gisteren heb ik mijn briefje aan Sinterklaas verstuurd:
Sinterklaas kapoentje, leg wat in mijn schootje, leg wat in mijn wiegje, dank u sinterklaasje!
en meer moet dat niet zijn….
Vanmorgen totaal zonder voortekenen, zijn mijn regels doorgebroken. Na zo’n 5 dagen overtijd te zijn is het verdict gevallen: geen juli beertje.
Net gisterenavond zijn we naar Dokter Karen geweest voor een bloedtest, ik was de laatste dagen heel erg moe en vaak duizelig en dat kon misschien toch een teken zijn.
Vanmorgen echter, moest ik mijn gedachten herschikken, de totale vermoeidheid is waarschijnlijk inderdaad een vroege winterdip die onder andere door het tekort aan slaap de laatste tijd keihard heeft toegeslaan. Zo hard dat mijn spieren aan het verkrampen zijn en mijn monnikskap-spier ontstoken is. Tijgerbalsem en Dafalgan zullen moeten helpen.
Waar ik voor gevreesd had is ook bewaarheid, mijn op de klok regelmatige cyclus is veranderd in een onregelmatigheidsparcours. De eerste cyclus na het stoppen met de pil was 25 dagen, nu 33 dagen. Het zal dus wat moeilijker worden om ‘het juiste moment’ te vinden, maar gelukkig heb ik buiten het rekenwerk nog mijn lichaam dat enkele signalen uitzendt..
Een beetje teleurstelling, vooral omdat het een leuk Sintemaarten cadeautje had geweest voor Jurgen, maar anderzijds.. het was ook nog maar de eerste maand.
Misschien wordt het wel een leuk Sinterklaascadeau of zelfs Kerstcadeau.. afhankelijk van mijn huidige cyclus..
Gisteren had ik mijn lichte hoofd nog kunnen wijten aan het feit dat ik bijna niets had gegeten (of binnengekregen) als ontbijt terwijl ik ‘s morgens vroeg al een knorrende maag had. Maar vandaag heb ik speculoos, sneedje rozijnenbrood en als 10uurtje een Leokoek gegeten.. en toch weer sinds deze middag een licht hoofd.
Wat betreft vermoeidheid ben ik mijn jaarlijkse winterblues al volop aant genieten, klaarwakker opstaan en nog geen uurtje nadien in de trein als een blok in slaap vallen, net zoals tijdens de treinrit ‘s avonds. Tegen mijn gewoonte in slaap ik ‘s nachts ook door en ben ik al 2 keer niet moeten opstaan om naar het toilet te gaan, met als gevolg dat het ‘s morgens dan wel ineens dringt. 🙂
Vanmiddag zijn we frietjes gaan halen, hoewel de frietjes-etende mensen op tv de laatste weken alleen mijn afkeer kregen had ik er toch zin in. Toen ik mijn pakje opendeed werkte de geur meteen, ik werd duizelig en moest even mijn ogen sluiten om te bekomen.. ik heb niet alles opgegeten, maar de goesting was toch groter dan de duizeling en ik heb m’n deel frietjes voor een tijdje gehad.
Hoe ik dit alles moet interpreteren? Geen idee…
De zwangerschapstest vanmorgen kleurde al snel 1 streepje, dus de test was alvast gelukt. Maar het tweede streepje kwam niet tevoorschijn en dat was toch wel een teleurstelling.
Het hangt er wel vanaf hoe gevoelig de testen zijn, met een andere kan het zijn dat het wel + is, maar ik wacht toch nog even af.. geduld moet al eens op de proef gesteld worden. We hebben wel al een nieuwe test gekocht, deze keer uit de GB, die zijn naar het schijnt gevoeliger..
Jurgen wil met mij naar de dokter vanavond, maar ik had me voorgenomen daar nog even mee te wachten.. maar ik versta hem wel.. vanmorgen was hij waarschijnlijk meer teleurgesteld dan ik want hij kwam bij mij fletsen/flossen/knuffelen in de zetel, al leek het wel op een troostknuffel (die ik eigenlijk niet nodig had maar altijd mag) 😉
Ik kan me toffere manieren voorstellen om erachter te komen dat ik zwanger ben dan van dokter Karen via de telefoon (terwijl er misschien een andere patient bij haar zit).
Het is dus nog even wachten op een teken van Kleine beer..
Vandaag is de dag waar we (en vooral ik) zo hebben naar zitten uitkijken…
Volgens het regelmatigheidsprincipe zou na een cyclus van 28 dagen gisteren een nieuwe cyclus moeten beginnen.. oftewel, ik zou mijn regels moeten krijgen.
Maar het is intussen maandagnamiddag en in duiveltjesland is er nog geen levende ziel te bekennen.. Mijn bijbehorende ongemakken zoals migraine en hevige buikkrampen blijven voorlopig ook achterwege en dat vind ik positief.
Mijn rug vermoord me intussen en ik heb meer trek in eten dan anders.. maar dat kan het seizoen zijn: wintervet kweken 😉
Ik heb wel al sinds vanmorgen een licht gevoel in mijn hoofd, integenstelling tot migraine is het aangename hoofdpijn en ben ik er alleen een beetje duizelig van bij bruuske bewegingen of als ik me rechtzet na een tijdje stilzitten, een beetje het gevoel van net één pintje teveel op te hebben en wat tipsy te zijn. Geen idee wat ik ervan moet maken, ik weet alleen dat het blijft duren en hoop dat het niet Jurgen’s virusjes zijn die de weg naar mij gevonden hebben.. ik wil niet ziek worden!
Voor alle veiligheid gebruik ik sinds gisterenmorgen een inlegkruisje, zo kom ik niet voor verrassingen te staan, maar toch hoop ik dat het niet nodig is..
Als er morgenvroeg bij het opstaan nog steeds geen teken is doe ik de test, dan weten we misschien iets meer… duimen maar!
Het was al een hele tijd geleden, maar gisteren had ik ineens last van mijn melkklieren. Ik krijg dan steken in en rond mijn borsten en vooral proberen niet teveel te bewegen helpt om de pijn te minderen, pijn die soms tot in mijn oksels trekt. Gelukkig kon ik mij gisteren wat neerleggen in de zetel tot het ergste voorbij was, maar Jurgen was behoorlijk bezorgd en zolang het niet voorbij was mocht ik niet uit de zetel.. 🙂 De laatste dagen heb ik wel vaker een lichte pijn in m’n borsten, en dan heb ik het niet over mijn gevoelige tepels.
Vannacht had ik ook behoorlijk krampen in m’n onderbuik en na heel wat gedraai vond ik dan toch m’n plekje en verdwenen de krampen weer.. vanmorgen stond ik dan ook met een bang hartje op om naar het toilet te gaan, maar alles was nog normaal.
De pijn in m’n onderrug gaat op en neer, de ene dag heb ik meer last dan de andere, maar  alleen op de fiets heb ik helemaal geen last. Zitten of staan, het maakt niet echt uit, 10 minuten staan koken en ik krijg een zere rug, na 10 minuten zitten begint mijn rug weer te zeuren. Ik hoop maar dat die rugpijn geen 9 maanden gaat duren…
Op de boekenbeurs woensdag (openingsdag) konden we het niet laten, we hebben er een aantal boekjes gekocht om voor te lezen en om nadien zelf te lezen, maar allemaal met beertjes in de hoofdrol. We hebben ook 2 boeken gekocht uitgegeven door “Ouders van nu”, intussen al sinds februari een boekje dat Jurgen verslindt van zodra hij het uit de post vist.
We waren allebei doodmoe na de boekenbeurs uitstap, Jurgen omdat hij weer ziek is en ik omdat het blijkbaar toch vermoeiender was dan gedacht.
Met Allerheiligen/Allerzielen en een dagje verlof om de week af te maken gaat de tijd snel voorbij. Door de korte cyclus van 25 dagen zou ik zondag mijn regels moeten krijgen, of niet.. voorlopig zijn er nog geen tekenen aan de wand zoals hoofdpijn of migraine, of buikkrampen waarvan je krom trekt, andere ongemakjes daarentegen heb ik genoeg. Ik heb Jurgen al laten weten dat ik hoop dat dit allemaal niet voor niets zou blijken te zijn.
We zijn vandaag in de DI alvast een zwangerschapstest gaan halen, want dat had ik nog niet in huis… nu maar duimen dat ik hem kan gebruiken.