Geleidelijk aan krijg je last van zwangerschapskwaaltjes:
Misselijkheid en braken
Bij veel vrouwen komt dit enkel ’s morgens voor, maar bij sommigen de hele dag.
Verstopping
Je kan problemen krijgen met je stoelgang. Door de veranderde hormoonspiegel gaan de darmen trager werken.
Een klein mensje..
Je begint te zien dat het embryo een mensje in wording is. Het hoofdje van je baby is erg groot in verhouding tot zijn romp. Het neemt 1/3 van zijn totale lichaamsgrootte in. Het embryo bezit kieuwachtige vormen die later de kaak, nek en een deel van het gezicht zullen vormen. De oogjes, armpjes en beentjes ontwikkelen zich.
Het hartje van je kindje puilt duidelijk uit en begint te kloppen.
Het embryo zweeft vrij in het vruchtwater en meet nu ongeveer 1,5 cm.
De dagen gaan voorbij, ik ben vooral aan het aftellen tot ons eerste onderzoek bij de gyné op 19 april, maar intussen gaat alles z’n gangetje.
‘s Morgens werkt mijn klok nog steeds, maar ‘s avonds ben ik doodop en lig ik al makkelijk tijdens het nieuws diep door te slapen.. inclusief snurkgeluid volgens Jurgen.
Hij zal er toch mee moeten leren leven want naar het schijnt gaan veel vrouwen snurken tijdens hun zwangerschap 🙂 en ik ben er één van.
Eergisteren heb ik een zware namiddag gehad.. de collega’s zullen er niet veel van gemerkt hebben, maar ik zat met een constante walging en was dan ook citroenwater aan het drinken alsof mijn leven ervanaf hing.
We waren ‘s middags naar de Pizzahut gaan eten, lekkere lookbroodjes en pizzabuffet achteraf met een fruitsapje, maar we waren net onderweg naar het werk of ik werd al heel erg mottig en dacht dat ik elk moment zou moeten kotsen.. het is niet meer overgegaan, maar wel geminderd naar de avond toe..
Jurgen denkt (achteraf) dat het weleens van de vele kaas zou kunnen geweest zijn, die ligt behoorlijk zwaar op de maag nu en alles bij elkaar was het misschien toch een beetje te vettig. Intussen heb ik nog wel last gehad, maar zeker niet meer zoals dinsdag. Soms word ik wel mottig aan tafel als ik andere mensen zie eten, vooral als ze hun frieten met veel saus hebben overgoten of echt zitten te boefen.. bah!
Ik heb nu een halfliter flesje Spa gevuld met citroenwater altijd bij me.. voor alle veiligheid. Hoewel dokter Karen dat misschien een beetje te zuur vond voor de maag, maar ik heb er geen last van, integendeel.
Morgen mogen we bellen of langsgaan bij haar.. dan krijgen we de exacte uitslag van mijn bloedonderzoek.. die waarden zullen intussen wel enorm gestegen zijn als alles volgens plan gaat.
Ondertussen op het novemberforum van 9maand.be zijn er 3 vrouwen die afscheid hebben genomen. Spijtig genoeg hoort dat er ook bij maar de ene had bij haar eerste echo een leeg vruchtzakje, bij de andere klopte het hartje niet en de derde had een bloeding gehad.. allemaal rond de 7de – 8ste week.. Voor ons prille zwangeren is dit even slikken want hoewel Karen hier ook voor verwittigd had, dit horen we liever niet.
Ik moet positief denken van Jurgen, en zolang ik mij mottig voel, pijnlijke borsten heb en een opgezette buik gaat alles nog goed. 😉
Makkelijk toch.. tegenwoordig lig ik ‘s morgens te wachten tot de radioklok de eerste muzieknoten laat horen, om dan de snooze op te zetten zodat Pitlord een 9 minuutjes later ook wakker wordt.. zo op’t gemakje.
Dit weekend werd onze klok weer naar zomeruur gezet en zondag had ik er niet zoveel last van wegens namiddagdutje, maar maandagochtend was het even wennen aan het idee dat het alweer een uurtje vroeger was.
Ik mag dan wel vroeger wakker worden, ‘s avonds ben ik een wrak en worden mijn oogjes zienderogen kleiner naarmate de uren verstrijken. Als een blok in slaap vallen is tegenwoordig mijn manier.
Intussen is de ‘misselijkheid’ op komen zetten.. eens de 5de week in begint dat naar het schijnt bij de meeste vrouwen.
Echt misselijkheid zou ik het niet noemen, het is eerder een gevoel van “ik moet gaan kotsen maar het steekt vast ergens in mijn keel”. Zoals dokter Karen het noemde: walgen. Eten en binnenhouden lukt nog net, het is eerder tijdens het verteren dat mijn spijsverteringsstelsel zegt: genoeg! De rest retour naar boven… en ik maar slikken, citroenwater drinken en kauwgommen om mijn stelsel te kalmeren en alles toch weer door de gangen te sturen.
Het wordt wel moeilijker, maar zoals ik vanmiddag aan Jurgen zei: zolang mijn hoofd sterker is dan mijn maag lukt het mij wel om het tegen te houden, maar het walgen neemt zo stilletjesaan de overhand met als resultaat dat ik al de hele namiddag met een dichtgeknepen keel zit… aarggh…Â Mama!
Gisteren zijn we naar dokter Karen geweest en zij heeft, zoals verwacht, nog wat bloed getrokken.. vanavond mag ik bellen voor de uitslag, maar zoals ik mij voel zal dat wel goed zijn… afwachten.
Onze eerste afspraak en dus ook eerste echo bij Gyne Kathleen is op 19 april.. ja, nog zo lang!! 23 dagen oftewel zo’n 3 weken wachten…
Jurgen mag zolang mijn buikje insmeren.. en de borstjes worden ook niet vergeten want die doen nijdig zeer.
Bijwerkingen.. tot nu toe niet echt tof..
Je zwangere lichaam moet erg hard werken om zich aan het groeiende embryo en de placenta aan te passen. Je zwangerschap leidt tot een verhoogde stofwisseling: 10 tot 25 % sneller dan normaal. Dit komt omdat alle lichaamsfuncties meer moeten werken, je hartcapaciteit neemt toe en je hartslag wordt sneller.
De spiervezels van je baarmoeder worden dikker, zodat deze stevig wordt. Toch zal je waarschijnlijk tot eind van dit trimester niet merken dat je dikker wordt.
Mama Beer is niet immuun voor Toxoplasmose!
Toxoplasmose is een infectieziekte die veroorzaakt wordt door een parasiet. Je kan besmet worden via besmet vlees, ontlasting van katten of contact met besmette grond of water. Als je tijdens je zwangerschap besmet raakt, dan kan dit ernstige gevolgen hebben voor je baby: afwijkingen van zijn zenuwstelsel of zelfs een miskraam. Bij een toxoplasmose-infectie treden er weinig of geen ziekteverschijnselen op. Na het doormaken van de ziekte ben je wel immuun.
!Eet geen rauw of half doorbakken vlees, rauw gehakt, filet américain en rosbief. !Goed doorbakken en gestoofd vlees vormen geen risico. Ook rauwe ham mag je eten, want die heeft al een hittebehandeling ondergaan.
!Eet geen rauwe eieren. Naast een risico voor toxoplasmosebesmetting bestaat er ook een risico voor salmonella. Vermijd bavarois en aardappelpuree.
!Was of schil alle groenten en fruit grondig.
!Draag handschoenen als je in de tuin werkt en planten verpot.
!Vermijd contact met de kattenbak. Laat die door iemand anders schoonmaken. !Was regelmatig je handen, zeker na contact met katten.
En Kleine Beer?
De ontwikkeling van 3 verschillende lagen cellen is bezig. Die 3 lagen vormen de verschillende delen van je baby’s lichaam.
Uit de buitenste laag groeien de zenuwen, het ruggemerg, de hersenen, de huid, ogen en oren en het haar.
De middelste laag wordt het skelet, bindweefsel, de spieren, geslachtsorganen, nieren, milt en bloedvaten.
De binnenste laag is begonnen met de opbouw van een eenvoudig darmkanaal, de lever, de alvleesklier, longen en de schildklier.
Een garnaaltje..
Ruim een week na het uitblijven van de menstruatie zie je stilaan een hoofd en een grote gapende mondopening.
Het hartje ontwikkelt het centrale zenuwstelsel en het bloedvatenstelsel nodig om voedingsstoffen naar het vruchtje te brengen en afval te verwijderen.
Je baby heeft de vorm van een garnaal: hij heeft duidelijk een hoofd- en staarteinde. Het onderste deel van zijn lichaam ziet eruit als een spitse staart.
Kleine Beer is nu zo groot als een kleine graankorrel: hij meet ongeveer 1 cm en weegt 1 gram.
De eerste echte aankoop is een feit! Mijn jeansbroek is al 2 dagen te klein en dat wordt voorlopig opgelost met een elastiekje, een truukje uit een boekje 🙂 .
Maar zo kan ik natuurlijk niet blijven rondlopen en dus wilde ik een grotere broek gaan kopen.. in de Jeanshouse, mijn vaste jeansleverancier. Blijkt dat de ultraruime maat (dik 2 maten groter dus) niet voorhanden is.. ik zal moeten uitwijken en ergens anders jeans moeten zoeken. 🙁
Als oplossing voor nu en voor hopelijk de komende maanden zijn we dan naar de Mothercare gegaan. Daar hingen enkele toffe jeans en daar heb ik er nu eentje van mee. Maat 46! dat beloofd.
Buiten de buikband zie je er niks aan en lijkt het een gewone toffe jeansbroek, ideaal voor nu want we willen het toch nog even verborgen houden.
Maar ook ideaal voor over enkele maanden want ook deze band was behoorlijk rekbaar. Er waren nog andere broeken en ééntje was ENORM. Zelfs ik zou er 2 keer inkunnen, en Jurgen vond het toch nogal nu ja, groot, maar wie weet hoe ik er binnenkort bij loop. 🙂
Morgen ben ik ocharm 5 weken ver en soms denk ik dat ik aan het overdrijven ben, maar mijn borsten doen nog steeds zeer met als extra soms nog eens steken of jeuk, en telkens ik gegeten heb werkt mijn fabriekje dubbel. Vanmiddag werd ik bijna mottig van de warmte die ik afgaf. Volgens boekjes die het kunnen weten verbruik je tijdens je zwangerschap (en vooral in het begin) 20% meer energie dat je uit je voeding haalt.. misschien ook een reden waarom veel vrouwen afvallen de eerste weken.
“Je lichaam gaat 40% meer bloed produceren waardoor je nieren veel intensiever moeten werken. Je hart gaat gemiddeld 15 slagen extra per minuut kloppen en bij elke ademhaling adem je tot 15% meer lucht in.”
Sinds vrijdag-zaterdag ga ik nu elke morgen heel netjes een grote boodschap doen, maar vanmorgen was dat in een ware test geëindigd. Ik heb blijkbaar iets met geuren nu, want ik ruik heel sterk parfums en deo’s. Mensen die me voorbijlopen, geparfumeerde dingen.. en vanmorgen dus ook mijn toiletbezoek. Ik ben kokhalzend naar de badkamer gelopen en heb Jurgen’s deo rondgespoten in de hoop dat deze geur me zou helpen.. maar mijn keel zat dicht en tranen liepen over mijn wangen. Ik ben zo vies van kotsen dat ik me forceer om het tegen te houden, ook vanmorgen. Dat ik ook nog eens zoveel last heb van lichte zuuroprispingen heel de dag door (al meer dan een week) zal ook niet helpen. Jurgen vind het grappig, maar ik loop dan ook al die tijd rond met een gele tong!
Een glas water heeft een beetje geholpen, maar ik heb nog een hele tijd rondgelopen alsof het elk ogenblik weer zou beginnen.
De oplossing van Jurgen: vooraf al eens met een geurtje in het toilet spuiten en maar hopen dat ik tegen dat geurtje kan.. vanaf morgen een dagelijks ritueel tot nader order. 🙂
Een dezer dagen ga ik alvast een jeansbroek kopen die een maatje (of twee) te groot is, kopen op de groei is dat dan. Mijn huidige broek is nog redelijk, maar soms begint het toch te spannen, vooral ‘s avonds dan. Daarom zijn we gisteren in de H&M een soort joggingbroek gaan halen in de mama-afdeling. Ook op de groei gekocht want de buikband zet behoorlijk ver uit, maar het belangrijkste is dat ze makkelijk zit en dat ze waarschijnlijk elke avond thuis gebruikt zal worden.
Ik kan niet wachten om die toffe dikke buiken-zomerkleertjes aan te trekken.. gelukkig is de tijd van de overgrote-toekomstige-mama-bloemententen voorbij. 😉
Onze blog is al geruime tijd actief, alleen hadden we die nog voor ons privé gehouden.
Het verlangen naar een kleine beer was zowel bij Papa beer als Mama beer erg groot en we waren al eventjes aan “het proberen” zoals men dat dikwijls zegt.
Nu dinsdag had Mama beer iets voorbereid om het goede nieuws te vertellen en haar kennende had ze er weerom iets moois rond gemaakt. Het begon toen ik mij klaarmaakte en mijn kleren wou nemen om aan te doen. Plots viel er een regen van stukjes karton op de vloer en ik wist bijna onmiddellijk wat er aan de hand was.
Mannen kunnen zich soms wel eens verkeerd uitdrukken of soms komt het misschien wat verkeerd over, maar de vreugde was, zij het dan meer vanbinnen, niet minder om: “is het zover?!”
We hebben ons allebei in de zetel gezet, wat plaats gemaakt op de salontafel en ik ben dan maar beginnen puzzelen, want dat was wat er op de grond gevallen was, allemaal stukjes puzzel. Ik wist zeker dat als ik de puzzel klaar had goed nieuws te lezen ging krijgen … en ja hoor, kijk zelf maar 🙂
We hebben nog eventjes zitten nagenieten, de zwangerschapstesten erbij gehaald en toen heb ik ook te horen gekregen wat er zaterdag nog gebeurd was. Op zulke momenten zou ik natuurlijk thuis moeten zijn of bereikbaar moeten zijn. Spijtig genoeg was ik nog niet zo lang vertrokken naar de wekelijkse DND sessie en had ik ook geen GSM mee …
Maar, alles is toch nog goed gekomen en nu kan het lange aftellen beginnen. Hoewel lang, de eerste 4 weken zijn al voorbij …
Dit is natuurlijk ook een heel duidelijk signaal om eindelijk eens bepaalde onafgewerkte taken af te werken.
Voorlopig blijft dit nog ons kleine geheimpje en zijn wij de enige die weten dat er een kleine beer op komst is en dat willen we nog eventjes zo houden…
Het is nu officieel, ik ben 4 weken en 4 dagen in verwachting van een kleine beer!
Vanmorgen vroeg heb ik nog een testje gedaan, en nu was de streep wel duidelijker, je kon er niet meer naast kijken. 🙂
Ik had gisteren op het werk iets voorbereid om Jurgen ook het fijne nieuws mee te delen, een puzzel met allerlei tekstjes op, die meer vertelde over het kleine rijstkorreltje in m’n buik. Het in elkaar steken ging nog redelijk vlot, en de 2 testen werden er als bewijs bijgehaald.
Ons ochtendritueel, een glaasje nesquik-chocomelk ging er gisterenochtend al moeilijk in, vanmorgen werd mijn keel als het ware dichtgenepen toen ik Jurgen’s melkje klaarmaakte en besloot ik om een fruitsapke te drinken.
Het heeft even geduurd, maar we zijn dan toch maar naar het werk vertrokken.. nu zien dat we ons niet verspreken want we hadden afgesproken dat we dit toch nog enkele weken voor ons zouden houden.
Vrijdag had ik mijn regels moeten krijgen.. een migrainekopje is in dit geval handig om te voorspellen of je je aan iets mag verwachten, maar… niks.
Zaterdag nog steeds niets te bemerken en terugdenkend aan ons gyne bezoek heb ik dan maar een ochtendtestje gedaan. Een betere timing konden we niet hebben dus proberen maar… De testjes die ik in huis heb zijn “Quid?” van de GB, ze staan bekend als redelijk gevoelig. Plassen en minuten tellen.. en even later een heel erg licht streepje zien verschijnen.. mijn hartje sprong van vreugde, maar omdat het streepje niet helemaal overtuigend was zou ik maandag nog eens testen. Ik heb Jurgen dan ook nog niets verteld en op zo’n mooie zonnige zaterdag hebben we dan lekker onder ons zitten tuinieren.
‘s Avonds echter toen ik halfweg mijn detective-aflevering op Canvas naar het toilet ging zag het er niet meer zo goed uit. In mijn “pampertje” (maandverband) zag ik enkele druppels donkerrood, bijna bruin bloed.. en ook bij het afvegen zat er roze kleur op het papier.. om te janken. Het eerste dat in mij opkwam was: rotstomme test! Gelukkig had ik Jurgen nog niets verteld.. morgenvroeg zou ik het hem laten weten: “We zullen nog geen Sinterklaascadeau moeten bestellen op het werk, het zal eerder een kerstkindje worden (als het volgende maand eindelijk zou lukken).”
Zou ons kindje nog voor 6 december geboren worden mogen we een cadeautje bestellen op het werk, maar dan was dit wel de laatste maand om in aanmerking te komen, een maand later zitten we al rond kerst.
Toen ik zondag met de moed in de schoenen opstond was ik overtuigd dat ik pas rond Pasen misschien goed nieuws zou kunnen brengen, maar het toiletbezoek bleek anders uit te draaien.. weer een dagje onzekerheid. 🙁
Via een vraag op het 9maand-forum kwam ik er maandagochtend achter dat die druppeltjes zaterdagavond weleens “innestelingsbloed” zou kunnen zijn, en dat is een goed teken. Mijn regels zijn intussen nog steeds niet in zicht en in mijn hoofd begin ik nu ook overtuigd te raken van het goede nieuws..
Nog één testje heb ik liggen.. nu is het een kwestie van vandaag nog of morgen..
Ik heb alvast iets voorbereid om het fijne nieuws aan Jurgen te vertellen..
Of ik iets speciaals voelde de laatste tijd? Voortekenen? Dat vroeg mijn huisarts toen ik maandag langs ging om haar te laten weten dat de siroopjes en Co nog niet echt hadden geholpen. Enige indicatie die wijst op een zwangerschap.. nee helemaal niet, voor het eerst in 5 maanden zelfs niet. Geen pijnlijke borsten, geen raar gevoel in de buik.. niks. Deze keer is mijn lichaam te druk bezig met ziek te zijn, geen tijd voor symptomen, althans geen zwangerschapssymptomen.
Door die ziektedagen is de wachttijd alweder omgevlogen, de hoop was er wel, door het gyneacologisch onderzoek waar bleek dat mijn eitje zijn parachute had omgedaan en was gesprongen wist ik absoluut zeker dat onze timing deze keer perfect zat. Maar dan kwam het geknaag. Door dat inwendig onderzoek zou er toch niks verstoord zijn? Ik had het moeten vragen, maar daar denk je altijd te laat aan…
Morgen is het, volgens het gemiddelde van de laatste maanden, weer duivel-tijd.
Of niet.. het kan zijn dat het weer enkele dagen langer duurt en dan kunnen we weer beginnen herrekenen.
Het is natuurlijk niet verplicht om symptomen te hebben of te voelen, maar het is wel handig, buiten de ochtendmisselijkheid en de rare eetgewoontes. Op den duur maak je jezelf zot met dingen te zien en te voelen die er niet zijn en de enige oplossing is wachten tot je normaal je regels moet krijgen en een testje doen.
Dus nee ik had geen weet van wat dan ook en ik was ook liever een week later ziek geworden, indien ik dan intussen niet zwanger zou blijken te zijn.
Het zal weer een spannend weekend worden .. of niet.
« Previous Entries
